December. Het donkert maar door, de natuur gaat on hold, het jaar is moe. Om de moed erin te houden zetten we onze verbeelding aan. Lichtjes overal, een koning in de stal, hemel op aarde, het kan niet op.
In de verte klonken al engelenkoren, maar ineens gingen alle alarmbellen af. Zorginstituut Nederland adviseerde de minister onlangs om het longkankermedicijn nivolumab niet op te nemen in het basisvergoedingenpakket: niet tegen die prijs.
Zo beleven we aan het eind van het jaar een historisch moment. Voor het eerst horen we een overheidsinstantie zo duidelijk en hardop zeggen dat er een financiële grens is aan de toegankelijkheid van zorg.
Kan dat überhaupt, zo’n grens stellen? Past dat bij ons wereldwijd geprezen solidaire stelsel? Laten we dat als samenleving toe?
Geld is een issue
Natuurlijk is geld een issue. Het prijspeil van veel innovatieve geneesmiddelen is onbegrijpelijk hoog. Er moet iets gebeuren met die prijzen. Hoe toevallig, maar het was in diezelfde dagen dat de media zich er druk over maakten dat wij in Nederland veel meer voor onze kankermedicijnen betalen dan in andere landen. Wel 50 tot 75 procent meer, volgens onderzoek van het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis.
Al vanaf de zomer van 2014 maakt KWF Kankerbestrijding zich publiekelijk zorgen over de toegankelijkheid van innovatieve, belangrijke kankergeneesmiddelen voor iedereen. We vinden dat de prijzen van die middelen naar beneden kunnen en moeten. Tegelijk vinden we dat de toegankelijkheid te allen tijde gegarandeerd moet zijn, ook budgettair. En we vinden dat de minister in deze de regie moet nemen, want de zaak is te complex en te principieel om het een belangensteekspel van de diverse stakeholders te laten zijn.
Het is inmiddels eind december, het donkert maar door, en het dossier dure geneesmiddelen staat on hold…. Van minister Schippers horen we weinig. Oké, in Trouw laat ze even haar verbeelding spreken. Volgens haar zal de farmaceutische industrie uiteindelijk uit eigen belang wel willen meewerken aan nieuwe verdienmodellen. Is dat het enige lichtpuntje dat zij te bieden heeft?
Jaar vol onzekerheid?
Het is bijna 2016. Gaan we een jaar vol onzekerheid tegemoet? Waar mogen patiënten op rekenen? Wat is er budgettair geregeld? Wanneer komt de integrale visie die door VWS is toegezegd? Waar blijft de regie en de wettelijke maatregelen die zo hard nodig zijn? Hoe ziet de structurele oplossing er uit?
Om al deze vragen te beantwoorden is inderdaad verbeeldingskracht nodig. Veel verbeeldingskracht. Maar kom op, het is december!
Ik roep alle betrokkenen op om hun verbeelding maximaal aan te zetten en met een krachtige oplossing te komen voor het toegankelijkheidsvraagstuk. Engelenkoren of alarmbellen: wat wilt u horen in het nieuwe jaar?
Michel Rudolphie
Algemeen directeur van KWF Kankerbestrijding
—
In de laatste dagen van 2015 kijken verschillende trouwe Skipr-bloggers terug op het afgelopen jaar en vooruit naar de gebeurtenissen in 2016. Vandaag: Michel Rudolphie, algemeen directeur van KWF Kankerbestrijding en Joost de Bie, Kinderarts in het Zuwe Hofpoort Ziekenhuis.