De verzekeraars starten een nieuw programma in de zorg: ’Zinnige Zorg, Zuinige rekening’. Andre Rouvoet, de voorzitter van koepelorganisatie Zorgverzekeraars Nederland motiveert dit programma als volgt:
“De zorgakkoorden die net voor de zomer met de minister zijn gesloten onderstrepen nog eens dat we alles op alles moeten zetten om de noodzakelijke bezuinigingen door te voeren zonder de kwaliteit en toegankelijkheid van de zorg in gevaar te brengen. Ondoelmatige zorg en onjuiste declaraties zijn dan de eerste zaken die je moet aanpakken”.
De aandacht in 2013 en 2014 richt zich in het bijzonder op de ziekenhuiszorg en de geestelijke gezondheidszorg, waarbij wordt gekeken of er geen sprake is van uitgelokte zorg en/of misbruik en hoe dat kan worden aangepakt. Hierbij gaat het onder meer om onderwerpen als upcoding van declaraties en het geven van behandelingen die helemaal niet nodig zijn.
Emotie
Ach, daar kun je eigenlijk niks tegen hebben. Toch voel ik dat dit onderwerp elke keer weer emotie bij me oproept. Ook op verjaardagsfeestjes is het tegenwoordig “bon ton” om mij joviaal op de schouder te slaan en dan te roepen dat het toch wel extreem slecht georganiseerd is in de zorg en wat ik vind van al die fraude. Geduldig begin ik dan weer uit te leggen dat de waarheid, zoals gewoonlijk, iets genuanceerder in elkaar steekt.
Nog voor de zomervakantie berichtte de Telegraaf over ‘Onthutsende fraude ziekenhuizen’: “Ongeveer tien procent van alle nota’s van Nederlandse ziekenhuizen is niet volledig naar waarheid ingevuld en soms zelfs geheel verzonnen. De instellingen declareren elk jaar zeker 3 à 4 miljard euro te veel bij zorgverzekeraars.”
Later komen ook RTL Nieuws, de Consumentenbond en de NZa met berichten over fraude. Wat opvalt is dat de toon toch steeds wat minder stevig wordt en de bedragen steeds kleiner. Wel worden verzekeraars nog door de NZa gekapitteld omdat ze te weinig controles doen. Margot van der Starre schreef hierover eerder al een leuke blog Cijfers zorgfraude blijken ‘slappe thee’ waarin ze laat zien dat het bedrag in de loop der weken steeds kleiner werd.
Nieuwe controlemaatregelen
Binnenkort wordt er een rapport aangeboden aan de kamer over zorgfraude. Het wachten is op weer nieuwe controlemaatregelen. Natuurlijk vind ook ik dat echte fraude moet worden tegengegaan en aangepakt. Er worden echter al zoveel maatregelen genomen om dit te doen. We hebben er de overgang van DBC’s naar DOT’s aan te danken, omdat bij de laatste op basis van essentiële verrichtingen objectief een product zou kunnen worden afgeleid waaraan een bepaalde waarde kon worden toegekend. We trekken jaarlijks meer dan 1.000 dossiers die door de accountant worden gecontroleerd. Daarnaast worden er per verzekeraar duizenden controleregels aan ons teruggestuurd. We zijn hier met meerdere fte’s mee bezig. Er wordt gecontroleerd op parallelle DBC’s, op dure geneesmiddelen, op poliklinische bevallingen, op Mirena-spiralen, op upcoding, op IC behandeldagen, op 1-daagse klinische DBC’s. We controleren dus nu al minimaal 3x!
Goede wil
Ik geloof oprecht dat de sector zijn best doet: om goede zorg te leveren, om goed te registreren (lang niet altijd makkelijk en behoorlijk arbeidsintensief) en goed te factureren. Om die goede wil ook daadwerkelijk te toetsen is er een behoorlijk complex controlesysteem ingericht. Dat kan verder worden verbeterd, waarbij de zorgvrager ook zelf een verantwoordelijkheid heeft te bepalen of de gewenste zorg daadwerkelijk noodzakelijk is. Ik hoor in mijn omgeving veel mensen zeggen: ’Ik heb mijn verzekeringspremie er nog niet uit voor dit jaar’, of ’Ik laat me dit jaar nog maar voor dit akkefietje helpen, want ik heb mijn eigen risico nu toch al betaald’. Ook de NZa en DBC-onderhoud hebben een rol: duidelijke, goed interpreteerbare regels en regelmatige updates voor nieuwe zorgproducten.
Administratieve lasten
Ik geloof niet in grootscheepse, sectorbrede fraude. De berichtgeving van de Telegraaf was op zijn minst suggestief. Laten we er in de sector gezamenlijk aan werken dit ook objectief en reproduceerbaar aan te tonen. Maar wel op handzame wijze graag. De administratieve lasten in de zorg zijn meer dan voldoende en vaak ook de bron van onduidelijkheden.
Paul van der Wijk
lid raad van bestuurMartini ziekenhuis