Nu de formatie nog niet wil vlotten, is er bij uitstek de mogelijkheid om na te denken over een taakherschikking bij het huidige ministerie dat waakt over de gezondheid van de Nederlanders. Want alle lichten staan toch op groen om te komen tot een gezondere bevolking?
Iedereen koketteert met de Triple Aim-aanpak: verbetering van zorg, verlaging van kosten en een betere ervaring van de kwaliteit van zorg. We weten dat 40 procent van veel medische ellende veroorzaakt wordt door leefstijlfactoren (WHO). Ook weten we dat 50 procent van de totale ziektelast toe te schrijven is aan bekende gedrags- en omgevingsfactoren, die in theorie kunnen worden weggenomen.
Hoe gezondheid kan worden verbeterd, weten we ook. Er zijn bijvoorbeeld aangepaste voedingsadviezen van de Gezondheidsraad en ook in veel standaarden van het Nederlands Huisartsen Genootschap wordt aandacht besteed aan risico’s van een ongezonde leefstijl. Daarnaast is er ook een andere opvatting gekomen over wat gezondheid is.
Opgelegd beleid
Kortom, nu nog beleid van de overheid, waarvoor Nederland echt een goede vakminister nodig heeft. Het huidige ministerie kan goed de rekenpremie voor een polis berekenen op basis van gemaakte kosten en toekomstplannen. Het ministerie kan ook aanwijzingen geven aan de toezichthouder om tarieven te korten bij overschrijding. Waarna de rechter in alle gevallen die ik ken de minister ook gelijk gaf over de genomen maatregel. Opgelegd beleid dus.
Maar wat nu vooral nodig is, is een ministerie dat ook richting de industrie en zorgverzekeraars aanwijzingen geeft. Aanwijzingen die verplichtend worden, als dit beleid bijdraagt aan een gezondere bevolking. Als dat in een gereguleerde markt kan, dan moet dat deel van de vrije markt dat over de gezondheid gaat ook maar gereguleerd worden. Nodig is daadkracht met een nieuw motto: kan niet, bestaat niet.
Dilemma’s
Gezocht wordt een minister die met overheidsbeleid de gezondheid bevordert. Iemand die niet kijkt naar belangen van individuele partijen als hun product de gezondheid schaadt. Er zijn daarbij twee dilemma’s. Kan op dit nieuwe ministerie van Gezondheidsbevordering dit beleid wel uitgevoerd worden door een minister die gelieerd is aan een politieke partij? En als tweede vraag, moet dit wel een fulltime functie zijn uitgevoerd door een enkele persoon? Zou het niet verstandiger zijn,dit beleid uit te laten voeren door meerdere mensen met bewezen verstand van zaken? In een parttimefunctie als minister?
Ik wil hierbij richting de politiek met deze lijst wel een voordracht doen. Johan Polder (gezondheidseconoom), Jaap Seidell (gezonde voeding), Wanda de Kanter of Pauline Dekker (stop met roken), Hans van der Linde (cholesterolprobleem), Bram Kroon (hoge bloeddruk), Nico van der Lely (alcohol en jeugd), Olga Commandeur (meer bewegen). En met Machteld Huber als de nieuwe persvoorlichter.
Huisarts ZP
