“Normaal”, was het antwoord van staatssecretaris Martijn van Rijn (VWS) op de vraag: Hoe gaan we om met chronisch zieken op de werkvloer? Tijdens de recente EU-conferentie ‘Langer actief door innovatie in zorg en beleid’ van Fit For Work en de SER gingen alle betrokken organisaties met die vraag aan de slag.
Op het congres waren vele pakken, vele mensen met ervaring. Maar weinig jongeren. Terwijl juist hier toch de toekomst ligt! Zo normaal is het dus nog niet om hen te betrekken in deze discussie…
Volgens een factsheet van Fit For Work, heeft 27 procent van de 25- tot 54-jarigen een chronische aandoening en 48 procent van de 55- tot 64-jarigen. Maar er zijn ook nog 500 duizend jongeren met een chronische aandoening die op het punt staan de arbeidsmarkt te betreden of dit in de toekomst zullen doen. En juist voor hen was er op geen enkele manier ruimte op dit congres. De focus lag vooral op het behoud van een baan in plaats van een baan te krijgen; iets dat juist voor jongeren met een chronische ziekte of beperking een punt van zorg en aandacht is.
Steuntje in de rug
Dagelijks staan er jongeren die op jonge leeftijd zijn geconfronteerd met het krijgen van een chronische ziekte of beperking, klaar om aan de slag te gaan. Maar hoe groot de wil en het kunnen ook is, de kansen liggen niet voor het oprapen. Een steuntje in de rug zou nog geen slecht idee zijn. Het SER-rapport laat zien dat het in ieders belang is als mensen met een chronische aandoening een baan hebben, maar ieders belang betekent ook ieders verantwoordelijkheid.
Wat gaat er mis? Er zijn de vooroordelen. Er zijn soms letterlijk drempels op de werkplek. Er is gebrek aan begeleiding en begrip. Er is een tekort aan een passende werkomgeving terwijl met passend onderwijs wel deze structuur wordt geboden. Ben je een kostenpost die onbetrouwbaar is door je ziekte waardoor je soms niet aanwezig kunt zijn? Of krijgt een werkgever een gemotiveerde jongere die dubbel en dwars wil bewijzen dat hij of zij het absoluut aan kan en geniet van de geboden kans? Wij weten dat wij absoluut gaan voor het laatste, maar helaas denkt nog niet iedereen zo. En dan heb ik het niet eens over een vaste baan, maar ook over die bijbaan die zo van belang is om werkervaring op te doen.
Randvoorwaarden
Jongeren met een chronische aandoening staan klaar om aan de slag gegaan, maar dan moet er ruimte, veiligheid en openheid worden geboden. Deze randvoorwaarden waren op het congres niet aanwezig, net zomin als de jongeren. Met uitzondering van de twee zinnetjes van Louise Gunning-Schepers waarin ze de zaal erop attendeerde ook niet de jongeren te vergeten. Helaas gebeurt dat wel, ook bij Fit For Work.
Het ‘normaal’ worden om als jongere met een chronische aandoening de arbeidsmarkt op te komen, ligt nog in de toekomst. Maar wij zetten ons in om dit in de zeer nabije toekomst mee te maken. Doe met ons mee en ondersteun jongeren met een chronische aandoening richting en op de arbeidsmarkt!
Lid van het Jongerenpanel Zorg én Perspectief
