Zorgverzekeraars stellen dat ziekenhuizen dit najaar te veel vragen in de contractonderhandelingen. Deze negatieve insteek zal niet leiden tot goede en betaalbare zorg.
De afgelopen weken verschijnt het ene na het andere persbericht waarin vooral verzekeraars hun pijlen richten op de ziekenhuizen. Het hoogtepunt hierbij is de brief van ZN aan VWS waarin de verzekeraars stellen dat een groot aantal ziekenhuizen in hun openingsbod voor de contractonderhandelingen met flinke groeipercentages is gekomen.
ZN doet een appel op alle ziekenhuizen om met zorgverzekeraars in gesprek te gaan en een voorbeeld te nemen aan de ziekenhuizen die wel aantoonbaar bezig zijn met de juiste zorg op de juiste plek. ZN vraagt de minister en de Kamer dit appel te ondersteunen.
Geen krimp, maar ombuiging
Ik doe graag een appel aan de zorgverzekeraars om in plaats van de huidige negatieve koers samen op te trekken in de vernieuwing van de zorg. Het was verbazingwekkend om direct na het ondertekenen van het Hoofdlijnenakkoord in de media te moeten lezen dat de ene na de andere verzekeraar inzet op krimp. Juist dit is in strijd met het Hoofdlijnenakkoord, waarin wel een ombuiging van de groei is afgesproken maar geen krimp van het kader.
De volumevraag van de ziekenhuizen moet worden gezien als openingsbod in de totale onderhandeling, waarin de zorgverzekeraars vergelijkbare prijskortingen vragen. Verzekeraars lijken daarbij te vergeten dat de ziekenhuizen komend jaar verder te maken krijgen met forse kostenstijgingen (denk hierbij aan CAO, Btw-verhoging en energiekosten). Daarbij lijkt de weg naar de transitiegelden nagenoeg onbegaanbaar door de administratieve regels, het ontbreken van concreet volgbeleid en de eis dat het alleen om nieuwe projecten mag gaan. Ook de wens van zorgverzekeraars om in te zetten op kwaliteitsindicatoren – waarbij niet duidelijk wordt hoe dit past bij het initiatief Ontregel de zorg – leidt tot verwarring.
Zorgvraag
Deze negatieve koers zal niet leiden tot het resultaat dat een ieder voor ogen heeft, namelijk aantoonbaar goede en betaalbare zorg. Ziekenhuizen verdienen credits voor de resultaten die zij de afgelopen jaren hebben behaald met het beteugelen van de zorgkosten. Zij staan voor forse uitdagingen, zoals het opvangen van de zorgvraag met een dalende volumeruimte, de arbeidsmarktkrapte, de verdere kwaliteitseisen inclusief bijkomende personele kosten, de mondigheid en zelfdiagnostiek van de patiënt. Daarnaast is de transitie naar de eerste lijn in toenemende mate versnipperd en kent een eigen werkdruk. Deze uitdagingen kunnen we alleen tot een goed einde brengen als zorgverzekeraars en ziekenhuizen de handen inéén slaan. Dat begint met onderling begrip.
Het rapport van de NZa over de toekomstige bekostiging van zorg van volume naar waarde én alle andere adviesrapporten die de afgelopen tijd zijn verschenen, bieden mooie aanknopingspunten om met elkaar tot actie te komen. Laten we dus de onderhandelingen snel afronden, bij voorkeur meerjarig, zodat de inhoudelijke ontwikkeling op alle agenda’s komt.