Het aantal valincidenten met een dodelijke afloop zou met maar liefst 10 procent zijn gestegen ten opzichte van vorig jaar. Dat meldde de NOS onlangs. Zorgelijk. Immers, wensen we niet al onze ouderen een natuurlijke dood toe? Een valvrije oude dag?
Maar is dit nieuws eigenlijk wel zo verontrustend. Duidt dit nieuws mogelijk niet op een sterke verbetering van de ouderenzorg?
Vastgebonden
Jarenlang hebben we onze bewoners onder luidkeels geschreeuw en gekrijs vastgebonden aan bed en (rol)stoel. Met vastgebonden polsen en heupen lag men vaak urenlang eenzaam, angstig en depressief op bed. Hoewel we hiermee een aantal valpartijen van de heer Jacobs konden voorkomen, verslapten zijn spieren volledig, nam zijn verwarring sterk toe, om uiteindelijk een onnatuurlijke dood te sterven – stikken in de Zweedse band. Een zwarte bladzijde in de zorggeschiedenis.
Dit nóóit meer. Gelukkig kwamen we in het verpleeghuis tot inkeer. Dat ook ouderen het recht hebben te vallen. Dat het verpleeghuis er niet is om ieder risico met (gevaarlijke) interventies te elimineren. Het leven gaat met vallen en opstaan, ook in het verpleeghuis. Het recht om te vallen is een groot goed.
Laten we dit dan ook zo interpreteren en misschien nog wel belangrijker, waarderen. De valpartijen van mevrouw De Vries kunnen duiden op goede zorg. Ze mag zich vrij voortbewegen door de gangen van het verpleeghuis, waardoor haar stemming verbetert, haar spieren sterker worden en geheugenfunctie wordt getraind. Dit klinkt natuurlijk vaag, maar houdt feitelijk in dat ze zich kan herinneren dat haar dochter op bezoek is geweest en dat ze zo lang mogelijk zelfstandig naar het toilet kan. Geen onnodige luier en verslapte blaas. Nee, we willen haar niet vastbinden, noch sederen. We kiezen voor haar leven.
Personeel
Beste overheid, wij zullen de valpartijen van mevrouw De Vries netjes blijven scoren, precies zoals u van ons vraagt. Maar wilt u ons dan niet korten op onze inkomens wanneer de valpartijen in ons verpleeghuis boven het landelijk gemiddelde uitkomen? Omdat we simpelweg vechten voor haar kwaliteit van leven? Misschien wilt u ons zelfs wat gelden doen toekomen zodat we geschoold personeel kunnen aannemen om mevrouw De Vries in de avond een volwaardige maaltijd te geven, de decubitus op haar hiel netjes te verzorgen en valpartijen door onvoldoende toezicht te voorkomen.
Ouderenpsycholoog
