Ik stel voor dat we een jubeljaar instellen met betrekking tot het zorgbeleid. Laten we geen nieuw beleid maken en accepteren dat het is zoals het is.
De vakantie ligt net achter ons en als ik zo om me heen hoor is één van de belangrijkste doelen geweest: even lekker niets doen en niets hoeven. Eerlijkheidshalve moet ik mij ook onder deze groep scharen. En zo zittend op het terras van mijn vakantieappartement in Oostenrijk bekroop mij het gevoel dat we dit idee eens moeten gaan vasthouden, als tegenwicht voor alle stelselwijzigingen, strategische plannen, programma’s, fusies, herstructureringen en noem het maar op, waar we ons allemaal druk over maken.
Laat één ding duidelijk zijn: ik wil hier niet pleiten om in de zorg maar te gaan stilzitten. Even geen diagnoses stellen, ingrepen uitvoeren, patiënten verplegen, bedden verschonen, begeleiden of schoonmaken, lijkt me in geen enkel opzicht een goed idee.
Experiment
Wat ik als experiment voor me zag tijdens mijn vakantie, was een jubeljaar instellen voor de zorg. In een jubeljaar wordt een akker bewust niet ingezaaid om de grond rust te geven en op krachten te komen voor de volgende periode van zaaien, groeien en oogsten. Wat als we dat nu eens op het gebied van zorgbeleid zouden doen. We spreken met elkaar af dat we het komende jaar geen nieuw beleid maken. Niet op landelijke niveau, niet bij de branches, niet bij de verzekeraars en zorgkantoren en niet bij de zorgorganisaties. We accepteren met elkaar dat het voor het komende jaar is zoals het is.
De meerwaarde van dit idee, is dat we rust krijgen. De rust om consequenties van bepaalde beleidswijzigingen door te redeneren en een aantal veranderingen nu eens goed te implementeren. De rust om aandacht te hebben voor het hier en nu, de huidige problemen waar cliënten mee moeten omgaan en waar zorgprofessionals voor staan. Maar ook de rust om lopende verbetertrajecten af te maken en niet te worden ingehaald door de volgende beleidswijziging of groots ingezet cultuurveranderingstraject.
Vakantiegevoel
Eigenlijk wil ik hiermee pleiten voor een simpel adagium voor beleidsmakers, raden van bestuur en ook consultants. Bij alles wat gebeurt in de sector en in de eigen organisatie, eerst eens kritisch afvragen: moet ik eigenlijk wel iets doen… Want zo hou je het vakantiegevoel net even wat langer vast!
Senior Adviseur bij Arteria Consulting
