Nog een aantal uur per week ben ik werkzaam in de behandeldienst. Een bewuste keuze: Voeling met de werkvloer is belangrijk, om tot de juiste interventies te komen. Ik wil ervaren en beleven hoe het is om ouderenzorg te verlenen, zodat ik mij goed in mijn collega’s kan verplaatsen en weet wat er speelt en nodig is. Sinds april van dit jaar vervul ik de rol van manager Mens & Ontwikkeling. Ik heb geen hr-ervaring, maar ik weet wel veel van mensen. Ook ben ik al jarenlang docent bij de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) en betrokken bij V&VN. Vanuit die rol ervaar ik het belang om mensen te helpen groeien.
Van service naar ontwikkeling
De transitie van een afdeling gericht op services, naar een afdeling die zich richt op ontwikkeling van medewerkers en de mens achter de medewerker, is een logische stap in deze tijd. We moeten oog hebben voor hoe de arbeidsmarkt aansluit op de zorg van de toekomst. We willen goede kwaliteit voor een acceptabele prijs. De juiste verhouding tussen personeel in loondienst en personeel niet in loondienst. En er moet aandacht zijn voor de privé-werkbalans – ik benoem dit expres in deze volgorde – van onze medewerkers.
Gehoord en gezien
Het werkgeverschap moet mee veranderen met de wens van de huidige werkenden. Het zorglandschap verandert. De cliëntpopulatie wordt complex, waardoor je vaak ziet dat we van zorgverleners in ouderenzorg transformeren naar goede stervensbegeleiders. Maar ook de medewerker verandert. Medewerkers zijn mondiger, zij komen voor zichzelf op. Ze willen een gehoord en gezien worden, onder andere door een passend salaris. En ze willen mee kunnen denken over veranderingen. Daarover willen we graag in gesprek. En dat moeten we als ouderenzorgorganisatie ook uitstralen naar onze medewerkers.
Goed zorgen voor medewerkers
Plannen maken doen we samen met de medewerkers. Daarbij moeten we goed in beeld hebben welke doelgroepen in de ouderenzorg werkzaam zijn. Zijn dat voornamelijk 55+’ers of vrouwen met jonge kinderen? En wat wil welke doelgroep? Hoe bieden we plaats aan het vervullen van ambities? En moet elke ambitie werk gerelateerd zijn?
Stel dat een vrouw met jonge kinderen werkt in de ouderenzorg. Ze heeft talloze taken op haar bordje; ze brengt de kinderen naar school, haar dochter naar ballet, de zoon naar voetbal, ze zorgt voor haar ouders en managet de verbouwing van een huis. Zo iemand kan geholpen zijn met een cursus timemanagement. Niet omdat zij daar op haar werk problemen in ervaart, maar omdat het haar privé meer rust geeft, waardoor ze ontspannen op haar werk verschijnt. Als werkgever wil ik daarop inzetten. De medewerker zien we niet als een service, maar als een eigenstandig individu, waar we goed voor moeten zorgen. Zorgen dat het leven leuk wordt, als je in de ouderenzorg werkt. Want je kunt alleen goede zorg verlenen, als er ook goed voor jou wordt gezorgd.
Wat wél kan
Mijn ambitie om de leukste werkgever in de ouderenzorg te worden, is er één van de lange adem. Maar we beginnen al met kleine stapjes. Bijvoorbeeld door in teamoverleg de succesverhalen te delen. Als we alleen bezigzijn met brandjes blussen, verliezen we uit het oog wat er wél goed gaat. Daarin ondersteunt Positieve Gezondheid. We weten dat mensen zich niet identificeren met hun ziekte of aandoening. Vaak kunnen ze zich alsnog heel gezond voelen. Dus laten we mensen niet in een rol duwen die zij zelf niet wensen. Richt je op wat wél kan. Dat geldt voor zowel de zorg voor onze cliënten als de zorg voor onze medewerkers.
Draagvlak gewonnen
De gehandicaptenzorg doet dat uitstekend. Het aspect van meedoen is groot. Je bent er, je mag er zijn, je bent oké en je mag groeien op een manier die past bij jou. Die waarden zou ik ook graag implementeren in de ouderenzorg. En in elk zorgteam. Dat is een transitie die ik samen met de medewerkers in gang wil zetten. Dan heb je misschien wat tijd verloren, maar wel veel draagvlak gewonnen.