Zorg die inhoudelijke kwaliteit en gezondheid oplevert, tegen kosten op een betaalbaar niveau. Dat is voor mij geen dilemma.
Kent u het ‘Dilemma op dinsdag’? Kortgeleden werd bezoekers van deze website de volgende keuze voorgelegd: Je sleutels zitten elke ochtend in een blok ijs van 1 kubieke meter – OF – je moet elke ochtend als ontbijt een vetbol (voor vogels) eten.
Dat gevoel van een onmogelijke, onzinnige keuze krijg ik wel eens als het gaat over het zorgstelsel: je kiest óf voor een totaal publieke oplossing (en bent een staatsfundamentalist) óf je wilt alleen maar meer marktwerking in de zorg (en bent een harteloze commerciële opportunist).
De verbinding tussen deze twee is het besef dat er iets moet veranderen om betaalbare en betere zorg voor iedereen beschikbaar te maken en te houden. De afgelopen tien jaar is al wel gebleken dat dit niet eenvoudig is. Ik heb het aan den lijve meegemaakt.
Rituele dans
Ik ga daarvoor even terug naar 2013. Het is december en ik loop als bestuurslid ijsberend door mijn werkkamer van het ziekenhuis. De lange-termijnstrategie hangt aan de muur; voor mijn neus liggen de gedetailleerde divisiejaarplannen. Maar de jaarlijkse afspraken met zorgverzekeraars zijn nog niet rond. Een paar jaar later, oktober 2016. Weer loop ik ijsberend door mijn werkkamer, ditmaal bij Menzis. De premie wordt bepaald. De totale zorgkosten zijn cruciaal. De lange termijn kwaliteitsstrategie hangt aan de muur. Maar de jaarlijkse afspraken met zorgaanbieders zijn nog niet rond.
Het is eigenlijk ongelooflijk: professionele organisaties die niet verder lijken te komen dan een jaarlijkse rituele contracteringsdans, die voornamelijk over financiële afspraken gaat. Dat kan beter! En dat moet ook. Want alleen dan kunnen we blijvend kwaliteit verbeteren en het systeem dusdanig vormgeven dat zorg ook in de toekomst goed en betaalbaar is. Meerjarenafspraken kunnen daar een belangrijke bijdrage aan leveren. Alhoewel ze uiteindelijk ook maar een middel zijn, en geen doel op zich.
Zorgverzekeraars en zorgaanbieders hebben de verantwoordelijkheid om hier samen aan te werken.
Vertrouwen
Aandacht voor kwaliteit is niet nieuw. Bij zorgverzekeraars niet en bij zorgaanbieders al helemaal niet. Vertrouwen is hierbij belangrijk. Dat uit zich het best in meerjarencontracten met afspraken over kwaliteit, kosten en samenwerking met andere zorgpartijen. Dat geeft verzekerden de zekerheid terecht te kunnen bij ziekenhuis, ggz-instelling of huisarts. Met tegelijkertijd financiële zekerheid voor zorgaanbieders en ruimte voor investeringen als resultaat. En de stimulans om de aandacht te kunnen richten op het vak en iedere dag bezig te zijn om de kwaliteit te verbeteren tegen gelijke of zelfs lagere kosten.
Stap voor stap zien we één-op-één contacten en contracten evolueren tot ‘partnerships’ met aanbieders, waardegerichte inkoopafspraken op aandoeningen, en vernieuwende financieringsmodellen voor de populatie.
De kern van mijn motivatie is de overtuiging dat het kan. Daarom zet ik me in om de verbinding tussen zorgaanbieders en zorgverzekeraars te verstevigen. Niet zomaar stug doorgaan. En ook niet zonder pardon het systeem bij het grofvuil zetten. Maar samen op zoek naar de juiste manier om klanten – of ze nu patiënt zijn of niet – waarde gerichte zorg te bieden. Vanuit wederzijds vertrouwen. Zorg die inhoudelijke kwaliteit en gezondheid oplevert, tegen kosten op een betaalbaar niveau. Voor mij dus helemaal geen dilemma; niet op dinsdag en ook niet op andere dagen.
Directeur Zorg bij zorgverzekeraar Menzis
