Misschien moeten we reflectie in deze Week van Reflectie maar eens heel concreet maken en vooral praktisch. Geen diepe, scherpzinnige overwegingen, maar gewoon stilstaan. Letterlijk stoppen met hollen en jezelf die ene vraag stellen: ‘Waar ben ik mee bezig?’
In de zorg heeft met name één beroepsgroep nauwelijks tijd meer om stil te staan bij. Natuurlijk doel ik op de verpleegkundigen en verzorgenden. De 350.000 vrouwen en mannen die zich in vrijwel alle sectoren van de zorg 24/7 inzetten voor de patiënt of cliënt.
Tijd voor reflectie
Een omvangrijke ledenraadpleging van V&VN wees onlangs uit dat een groot deel van hen zich schuldig voelt als ze naar huis gaan, maar ook als ze naar hun werk gaan. Ze hebben het gevoel te kort te schieten in vooral voldoende aandacht geven. Er worden extra diensten gedraaid, vrije dagen worden uitgesteld, de gaten die door het stijgend ziekteverzuim in de zorg ontstaan worden dichtgelopen en men doet klussen die blijven liggen door het ontbreken van ondersteunend personeel. Veel van hen blijken binnen hun professionele kader niet eens de vrijheid te hebben om keuzes te maken die meer tijd voor de zorg opleveren.
Waar u en ik kunnen prioriteren en afspraken kunnen afzeggen of delegeren, kunnen zij er niet eens voor kiezen om af te zien van handelingen die hun patiënten of cliënten niet ten goede komen, maar die ze moeten verrichten in het belang van ‘het systeem’.
Deze mensen gun ik meer reflectie op de wijze waarop zij dagelijks invulling geven aan hun werk. Stoppen met rennen, kijken naar wat je doet en je afvragen: is dit zinnig? Het gesprek hierover aangaan met leidinggevenden en bestuur over nut en noodzaak van allerlei dagelijkse verrichtingen. Tijd ook voor elkaar om te werken aan een goed arbeidsklimaat waarin men ervaart er niet alleen voor te staan.
Vertrouwen
Hoewel ook mijn agenda als bestuurder behoorlijk vol is, wil ik mezelf met enige regelmaat de essentiële vraag stellen: is alles wat ik doe ook nodig? Omdat ik van mijn omgeving het vertrouwen krijg om zelf een afweging te kunnen maken welke zaken prioriteit hebben. Op mijn beurt geef ik dat vertrouwen ook aan de mensen waarmee ik dagelijks werk.
Mijn ervaring is dat dit vertrouwen niet beschaamd wordt en tot betere prestaties leidt, ook omdat mensen bereid zijn een stap extra te doen op de momenten dat dit nodig is. Tussentijds blijven we reflecteren op resultaten, maar ook op de wijze waarop deze tot stand komen. Ik hoop dat deze ‘Week van de reflectie’ ertoe bijdraagt dat we ruimte creëren voor het goede gesprek over de inhoud van ons werk, zowel met elkaar als met leidinggevenden. Ik ben ervan overtuigd dat hierdoor meer tijd voor de patiënt ontstaat en we in de toekomst met meer voldoening de werkdag kunnen afronden.
V&VN
—
De Week van reflectie, een bijzonder samenwerkingsverband van gezondheidszorg, jeugdhulp en opleidingen, vindt plaats van 20 tot en met 24 november 2017. Tijdens deze week staat de kwaliteit van de zorg centraal, aan de hand van inspirerende activiteiten gericht op thema’s als ethiek, ethische reflectie, moreel beraad en leiderschap.