In het nieuwe wetsvoorstel Wvggz is een observatiemaatregel opgenomen die er echt uit moet! In de Tweede Kamer zullen we daarom aangeven dat beleid altijd moet uitgaan van de zorgvraag van mensen.
“Ik beloof het je pappa, we zoeken naar een oplossing”. Het is een citaat uit een verhaal dat iemand mij vertelde. De vrouw vertelde haar verhaal met de nodige tranen. Al een paar dagen was er geen contact geweest met haar vader die op 100 kilometer afstand woont van haar woonplaats. Maar ach, dat gebeurde wel vaker.
En natuurlijk wist ze en zag ze dat haar vader soms de realiteit verloor. Hij vertelde bijvoorbeeld dat zijn onderburen directe contacten hadden met de geheime dienst en dat ze hem in de gaten hielden. Hij vergat gewoon dat zijn tijd bij de politie voorbij was en zeker niet zo spannend was geweest als hij zich nu voorstelde. Gelukkig kreeg haar vader hulp thuis en er waren al gesprekken geweest over hoe om te gaan met zijn gedrag dat veranderde door de dementie. En de familie vroeg zich steeds meer af: hoe lang kan hij nog thuis blijven wonen? Want de realiteit van alledag verdween steeds vaker.
Politiecel
Maar dat het zo anders kon lopen… Ze werd op een ochtend gebeld door de politie. Haar vader zat in een politiecel nadat hij in uiterste paniek de deuren had gebarricadeerd en deel van zijn huisraad naar buiten had gegooid. Boos en in paniek om wat er volgens hem gaande was in zijn appartementencomplex: een fictieve strijd tussen de buren die in zijn ogen steeds veranderde. Toen het extreem uit de hand liep, hadden de bewoners de politie gebeld.
Het gevolg was dat hij werd meegenomen door de politie en in een cel werd gezet. “Kan je het voorstellen? Een oud-politieman van 75 jaar? Toen ik hem zag was het een kleine bange man geworden die niet wist wat hem overkwam. Zijn ergste nachtmerrie was waarheid geworden, hij zat in de cel. Hij herkende me met moeite en ik kon maar één ding doen. Beloven dat dit nooit meer zou gebeuren.”
Niet twee keer gevangen
Het verhaal raakte mij heel erg. Zeker omdat we de afgelopen periode samen met Landelijk Platform GGZ proberen actief te agenderen dat de politiecel nooit een oplossing kan zijn voor verwarde mensen. Zeker niet als je dementie hebt. In het nieuwe wetsvoorstel Wvggz is een observatiemaatregel opgenomen die er echt uit moet! In de Tweede Kamer zullen we daarom aangeven dat beleid altijd moet uitgaan van de zorgvraag van mensen.
De nu voorgestelde observatiemaatregel voorziet hier verre van en stelt mensen met dementie juist bloot aan een traumatische ervaring. Zet in op professionele 24/7-crisiszorg; investeer in passende en deskundige zorg thuis en realiseer een dementievriendelijke samenleving. Want niemand wil gevangen zijn in zijn ziekte en in een politiecel omdat de juiste zorg ontbreekt. Want geen enkele dochter wil haar vader zo zien.
Mooie woorden
Het verhaal gaat verder. Want met de belofte begon ook de zoektocht naar een plek waar haar vader zou kunnen wonen en worden verzorgd. De zoektocht was een expeditie van verwachtingen en bijstellen van verwachtingen. Inmiddels heeft zij een mooie plek gevonden en is er alleen maar bewondering voor de lieve verzorgers. Maar ook zij herkent zich in het manifest van Hugo Borst, net zoals Alzheimer Nederland. Want verpleeghuizen staan voor grote uitdagingen.
Mensen wonen langer thuis, wat mooi is, maar komen naar het verpleeghuis als het thuis echt niet meer gaat. We zien en horen in de praktijk dat medewerkers van verpleeghuizen steeds meer hun best moeten doen om overeind te blijven. Zij hebben collega’s nodig met verstand van zaken om de juiste zorg te kunnen bieden. Dus met vele anderen hopen wij dat dit manifest een politiek breekijzer is om nu echt verpleeghuizen te ondersteunen en meer budget ter beschikking te stellen. Mooie woorden in verkiezingsprogramma’s moeten worden omgezet in grote daden. En met het manifest hopen we ook dat Actiz aan de slag gaat, want ook zij zijn aan zet.
Belofte maakt schuld
“Ik beloof het je pappa.” Het zijn woorden die bij mij door bleven klinken tijdens de première van de korte film van Alzheimer Nederland met de titel Beloofd. Meer dan 270.000 mensen hebben dementie. Achter hen gaat een leven met herinneringen en wensen schuil. Voor hen zetten wij ons elke dag in. Wij zorgen dat zij niet vergeten worden. Dat is een belofte die ook ik graag waar maak en die me sterkt in mijn werk om de belangen van Alzheimer patiënten en hun dierbaren op de kaart te zetten.
Alzheimer Nederland
