We kunnen de zorg verbeteren door administratieve processen eenvoudig en op uniforme wijze in te richten.
In mijn vorige blog stelde ik een beleidsmatige adempauze voor de zorg van een kabinetsperiode voor. Dit als reactie op alle plannen om de bekostiging van de zorg op korte termijn radicaal te veranderen. Ik heb veel reacties gekregen op mijn blog. Eén daarvan was van een EFK-collega die actief is binnen gemeenten. Zij vertelde mij dat het vanuit gemeente perspectief juist heel erg gewenst is om de zorg te veranderen. Hoe moeten we anders een antwoord vinden op de inhoudelijke en financiële taakstellingen? We hebben vervolgens een interessante discussie gehad. De uitkomst; we zijn het roerend met elkaar eens!
Zorgsysteem
Begrijp me niet verkeerd; ik sta nog volledig achter het standpunt dat ik in mijn vorige blog heb toegelicht. Mijn betoog ging echter over de manier waarop de zorgsector ingericht is (het zorgsysteem). Ik ben van mening dat het zorgsysteem nu niet moet worden veranderd. Niet omdat alles nu zo goed gaat, maar juist omdat er zoveel beter kan. Veranderen van het zorgsysteem leidt alleen maar af van het realiseren van betere zorg. Er wordt nu veel tijd gestoken in het anticiperen op extern opgelegde wijzigingen. Hoe mooi zou het zijn als we deze tijd kunnen steken in plannen die de zorg echt verbeteren?
Hieronder doe ik concrete voorstellen die ervoor zorgen dat er meer tijd en geld over blijft om de zorg beter te maken.
Voorstel 1: Verlaag de kosten voor het afdekken van risico’s
Zorginstellingen houden rekening met aangekondigde en verwachte wijzigingen in de bekostiging. Zekerheidshalve hanteren zij hierbij extra conservatieve uitgangspunten. Daarnaast stellen banken en overige stakeholders vanwege de onzekerheid hogere eisen op het gebied van solvabiliteit en liquiditeit. Een deel van de inkomsten van een zorginstelling worden dus ‘gereserveerd’ voor het afdekken van risico. Dit deel van de inkomsten wordt als het ware onttrokken aan de primaire zorgverlening aan cliënten. Wanneer er een beleidsmatige adempauze wordt ingelast neemt het risico voor zorginstelling af. De solvabiliteits- en liquiditeitseisen zullen dan ook afnemen. Hierdoor komt er meer geld vrij om te besteden aan de (verbetering van) primaire zorgverlening.
Voorstel 2: Werk met standaarden in de contractering
Er worden door zorgkantoren, zorgverzekeraars en gemeenten veel verschillende eisen en formats gehanteerd. Deze moeten intern vertaald worden in systemen en beleid. Naast de tijd die dit vergt kosten de verschillende eisen en formats veel tijd van de zorgprofessionals. De indirecte tijd gaat hierdoor omhoog waardoor de kosten per hoeveelheid geleverde zorg toenemen. Ik stel voor dat verzekeraars en gemeenten gestandaardiseerde contracten gaan gebruiken. In deze contracten is wel maatwerk mogelijk, maar dan in vooraf vastgestelde parameters. Hierdoor gelden voor alle zorginstellingen dezelfde productsoorten, verantwoordingsformats, declaratiecodes, et cetera. Doordat er gebruik gemaakt wordt van standaard kunnen systemen en beleid (denk hierbij ook aan controleprotocollen) ook meer gestandaardiseerd worden. Dit zorgt voor lagere kosten doordat er minder variatie is.
Verbetering van de zorg
De hierboven genoemde voorstellen zorgen er mijns inziens voor dat er meer financiële ruimte ontstaat om de zorg inhoudelijk te verbeteren. Er zijn nog veel meer voorstellen te bedenken. Ik vind dat we zoveel mogelijk moeten streven naar eenvoud en uniformiteit op onderdelen die voor de cliënt geen verschil maken. Ik denk hierbij vooral aan de administratieve processen. Deze kunnen volledig gestandaardiseerd worden zonder dat dit ten koste gaat van zorg op maat voor de cliënt. Vervolgens kunnen zorginstellingen de vrijgekomen tijd en geld besteden aan de verbetering van de zorg.
Senior Adviseur Finance bij EFK
