Ook voor onze deelnemers, voor de mensen voor wie wij het pensioen verzorgen, is de oorlog dichtbij. Onze verpleegkundigen zien op het journaal de ziekenhuizen in het oorlogsgebied volstromen met zwaargewonde slachtoffers, waaronder veel burgers. Onze kinderopvangmedewerkers zagen in het nieuws dat in het noordoosten van Oekraïne een kinderdagverblijf werd geraakt. Een voltreffer door een clusterbom – volgens een internationaal verdrag een verbodenwapen, maar Rusland ondertekende dat verdrag niet. En onze verloskundigen en kraamverzorgers zien de beelden van moeders die moeten bevallen op het koude perron van een metrostation, schuilend voor de luchtaanvallen. De oorlog is dus fysiek én mentaal voor ons en onze deelnemers om de hoek.
Deze brute oorlog aan de Europese grens raakt ons niet alleen in het hart, maar ook economisch. Nederlandse bedrijven die zakendoen met Rusland zien hun handel opdrogen. De aandelenmarkten wereldwijd krijgen rake klappen, waardoor ook pensioenfondsen worden geraakt. En in het dagelijkse leven zien we door de onrust over de energieleveringen benzine duurder worden en stijgt de gasprijs naar recordhoogtes. Die economische narigheid bij ons valt in het niet bij het enorme leed van de Oekraïners, maar we krijgen er wel allemaal mee te maken. En dat is in een tijd van oplopende prijzen van de energierekening en de boodschappen geen vrolijk bericht.
Ook bij PFZW ontkomen we niet aan de economische gevolgen van de oorlog, maar we proberen de schade voor onze beleggingsportefeuille natuurlijk zo beperkt mogelijk te houden en houden ons aan internationale economische sancties. Ongeveer 0,4% van ons vermogen is in Rusland belegd. Van deze beleggingen wil PFZW zo snel mogelijk af. Nu ligt de handel plat en kunnen we niets doen. Maar zodra het kan, gaan we aan de slag. Want met een land dat zo bruut een buurland onder de voet loopt, willen we geen zakendoen.
Joanne Kellermann
Voorzitter bestuur PFZW