Onlangs werd ik gebeld door een paar ambitieuze hbo-studenten. Zij hadden voor hun HR-opleiding de opdracht een organisatie voor ouderenzorg te ondersteunen bij hun wervingsvraag. Of ik hen als nieuwkomers op de arbeidsmarkt een beetje op weg kon helpen.
Want waar moet je nou aan denken als je met een dergelijk traject aan de gang gaat? Het bleek namelijk dat de betreffende instelling, zeker niet de kleinste, werkelijk geen idee had waar te beginnen. Vandaar dat ze het maar aan een paar studenten hadden gevraagd.
Essentiële vragen als “is er budget en zo ja hoe groot is dat dan?” konden niet beantwoord worden. Was er al een gesprek geweest met zorgmedewerkers over het hoe en waarom van het werken in de ouderenzorg? Uiteraard niet. In feite was de meest prangende vraag van de instelling of Facebook een oplossing zou kunnen zijn voor het wervingsprobleem. Kortom, er was bij de instelling geen flauwe notie hoe deze vraag aan te pakken.
Verontrustend
Een verontrustende conclusie. Juist omdat de zorg wél het allerbeste talent verdient én omdat de zorg, met al haar innovaties en maatschappelijke ontwikkelingen, een heel interessante sector kan zijn voor veel mensen die nu nog buiten de zorg werkzaam zijn.
En wie in Nederland kan er verrast zijn door de demografische ontwikkelingen en statistieken? Die geven al jaren aan dat wij Nederlanders steeds ouder worden, daardoor steeds meer zorg behoeven en er dus ook meer personeel nodig is om ons allen van die zorg te voorzien.
Combineer dat met de al jaren voortschrijdende ontgroening en je hebt de uitdaging waar we nu voor staan: tienduizenden vacatures die maar moeilijk (of wellicht op korte termijn helemaal niet) ingevuld kunnen worden. Dus hoezo komt dit als een verrassing? De enige verrassing die er wat mij betreft mag zijn, ligt in het feit dat niemand jaren geleden al actie heeft ondernomen. Maar dat is mosterd na de maaltijd.
Strategie
Er wordt, dat moet zeker gezegd worden, steeds beter samengewerkt tussen zorgorganisaties. Maar of er substantieel energie, mankracht en geld wordt geïnvesteerd in een degelijke, slimme en effectieve wervingsstrategie, die ook op de lange termijn vruchten afwerpt? Ik waag het te betwijfelen. Het voorbeeld van de vlijtige hbo-studenten spreekt in ieder geval boekdelen.
Als de sector op deze manier de personeelstekorten wil inlopen dan houd ik mijn hart vast. En ben ik bang dat van die 435 miljoen die minister De Jong heeft vrijgemaakt voor deze uitdaging, het overgrote deel gewoon weer ongebruikt teruggestort kan worden naar Den Haag. Want dat is nu eenmaal de afspraak.
Joost Schrage
Mede-oprichter van De Zaak van Vertrouwen, netwerk voor communicatie, innovatie & talent
