Keuzes
Omdat niemand weet hoe lang deze crisis gaat duren, moeten we als beroepsgroep nadenken over de keuzes waar we voor komen te staan. Hoe lang durven we bepaalde ingrepen uit te stellen? Hoe kunnen wij onze patiënten op dit moment hierover geruststellen als wij hier zelf nog niet goed over hebben vooruitgedacht en ons zelf ook ernstige zorgen maken over deze problemen? En hoe zit het met de ‘collateral damage’? Met de schade door het onthouden of uitstellen van behandelingen aan ernstig zieke patiënten? Of door een veel latere diagnose van bepaalde ziektes?
Beleidsmakers die de huidige aanbevelingen doen voor het maken van keuzes in de beperkt beschikbare zorg weten waar ze het over hebben, maar ze maken vanzelfsprekend rationele keuzes. We weten ook dat niet alleen patiënten die besmet zijn met het covid-19 virus, maar juist die mensen die vanwege bepaalde symptomen angst hebben voor een ernstige ziekte, mensen die net te horen hebben gekregen dat ze kanker hebben en chronisch zieken met uitgebreide klachten minstens even heftige emoties kunnen hebben.
Hoe kunnen we deze mensen geruststellen wanneer hun diagnose of behandeling voor onbepaalde tijd wordt uitgesteld? Hoe nemen we deze patiënten voldoende serieus? Dat lukt ons niet door afspraken te laten afbellen zonder enig zicht van de patiënt op wat hij de komende maanden wel van ons mag verwachten, of zonder enige vorm van communicatie over wat het voor de patiënt en zijn ziekte betekent om bepaalde behandelingen uit te stellen.
Transparantie
Ik heb respect voor de mensen die in deze ongekende tijden in de zorg in de frontlinie staan. Ik respecteer ook de rationele keuzes die daarbij gemaakt worden volledig. Ik wil er alleen voor pleiten datzelfde respect te tonen voor patiënten die zich op hun toch al moeilijke route door het zorglandschap ineens de weg versperd zien. Een dergelijk respect begint met transparantie, met het besteden van tijd en aandacht aan hun logische vragen en begrijpelijke emoties.
Zorgverleners die nog niet direct betrokken zijn bij de hectiek in de zorg voor covid-19 patiënten, kunnen met hun patiënten spreken over de consequenties van het uitstellen van consulten en behandelingen. Duidelijkheid over de mogelijke gevolgen van het niet behandelen of een ander behandelprotocol, kan mogelijk zorgen wegnemen of in ieder geval meer begrip en acceptatie bewerkstelligen. Ook hier duurt eerlijkheid waarschijnlijk het langst. Onze patiënten hebben er recht op.
Er zijn verschillende hulpmiddelen beschikbaar die helpen om samen met de patiënt besluiten te blijven nemen waar we allemaal achter staan, maar die ook passen bij de crisis waarin we nu leven en waarin niets meer normaal is. Denk aan videobellen of om patiënten meer te wijzen op digitale keuzehulpen. Versterking van de patiënt draagt zo uiteindelijk bij aan versterking van de hele zorg.
Lieneke van Veelen is radiotherapeut-oncoloog, leefstijlarts in opleiding en SCEN-arts.
Lees haar volledige blog op Patient Journey Lab.
*Dit blog is geschreven in april maar nog steeds relevant.