In de organisatie van de zorg in Nederland is meer vertrouwen nodig. Hoe kan de meest mensgerichte sector van onze samenleving zo doordrongen zijn van wetgeving, beleidsregels en controle op controle? Hoe zijn we zo doorgeslagen dat bewaken van goede zorg is veranderd in een systeem dat achter slot en grendel staat? En nog belangrijker, kunnen we de sleutels nog vinden?
Het tekort aan verplegend en verzorgend personeel loopt op. Berichten over de oorzaken zijn de orde van de dag. In plaats van de focus te leggen op problemen, bezuinigingen en doemscenario’s, denk ik aan hele andere oorzaken. Laten we de passie, de keuze voor de zorg en de charme van ons beroep terugbrengen! Er is meer beweging nodig. Laten we in actie komen voor de passie in de zorg.
Werkplezier
Is het terugkrijgen van werkplezier in onze organisaties een enorme uitdaging? Is de krapte op de huidige arbeidsmarkt nu een gevolg van het ontbreken van het werkplezier? Kun je nog wel doen waar je blij van wordt? Of hebben wij er met zijn allen voor gezorgd dat werken in de zorg deze passie steeds meer mist en zo ons eigen personeel ontmoedigt?
Ik denk dat het allemaal niet zo complex is. We moeten ons personeel de ruimte geven, hun passie voor de zorg van onze cliënten laten terugvinden. En ja, vertrouwen dat onze professionals het beste kunnen inschatten wat nodig is voor zorg. Dit is de basis voor werkplezier: doen waar je goed in bent, ruimte ervaren en samenwerken. Ik denk dat als we goed voor onze medewerkers zorgen, de optimale zorg voor onze cliënten vanzelf volgt.
Geld
En ja, er moet geld bij voor de complexe zorg, maar ik ben ervan overtuigd dat er ook geld vrijkomt als we elkaar loslaten in de controle en meer vertrouwen. Laten we die sleutel gebruiken en de rendementen van de keuze besteden waar ze horen: de zorg voor onze medemens!
Ellen Kalkhoven
Adviseur bedrijfsvoering en voorzitter Fizi
