Deze pakkende spreuk van Loesje staat bij Pluryn centraal in de aankondiging voor activiteiten in het kader van de week van de reflectie. Toen ons gevraagd werd om mee te doen met de week van de reflectie was ik direct enthousiast.
Mijn eerste reactie: ‘Ik vind het nodig maar wat vinden collega’s ervan?’ De volgende vraag die zich aan me opdrong was: ‘En waarvoor is het dan nodig?’
Bij mij roept reflectie direct het thema ‘Aandacht voor het alledaagse handelen’ op. Voor het vanzelfsprekende. In de hectiek van alledag is het een kunst om met aandacht en rust tijd te nemen voor de mensen die mij aanspreken en met wie ik werk. Spreek ik met medewerkers en cliënten in hun taal, in hun tempo, heb ik het gevoel dat ik aansluiting heb? Vraag en luister ik voldoende? Het vanzelfsprekende verdwijnt soms onder alles wat geregeld moet worden, wat vastgelegd moet worden, wat opgelost moet worden. Als alle aandacht in de toekomst en op snelheid ligt is er weinig contact in het hier en nu.
Balans
Ik vind dit het basale niveau van reflectie. Voor mij heeft het te maken met in balans zijn. Er komen bij Pluryn veel jongeren in behandeling die (tijdelijk) uit balans zijn. Van medewerkers hoor ik terug dat als zij zelf in balans zijn de behandeling en begeleiding makkelijker lukt. Stilstaan hierbij is dus vooruitgang boeken. De balans van medewerkers is één van de belangrijke thema’s voor ons bij Pluryn.
Bij Pluryn is een belangrijke waarde dat iedereen kan participeren in de maatschappij. Alle mensen, cliënten en medewerkers, hebben (verschillende) talenten die elkaar aanvullen. Om die reden zitten er cliënten in de ethische commissie van Pluryn en doen we activiteiten in de week van de reflectie met cliënten en medewerkers samen. Soms doen ook verwanten van cliënten mee, als cliënten zelf niet in staat zijn om hun wensen, ongemakken of dilemma’s te verwoorden.
De ethische commissie binnen Pluryn is er vooral om te stimuleren dat er wordt stilgestaan bij het dagelijks handelen. Dat er wordt nagedacht over thema’s als: de huisregels, afspraken rond samenleven, eigen regie, het gebruik van internet en mobiele telefonie, het zo goed mogelijk besteden van maatschappelijk geld, verantwoordelijkheid geven en nemen, etcetera.
Incidenten
Pas aan het einde komen voor mij de grote ethische thema’s als we het hebben over reflectie (en over ethiek). In het maatschappelijk debat worden die thema’s vaak het eerst genoemd en besproken. Bij zorgorganisaties zijn ze gevat in protocollen of richtlijnen rond calamiteiten, grensoverschrijdend gedrag, vrijheidsbenemingen, etcetera. Daar is veel en goed over nagedacht. Daar wordt uiterst secuur mee omgegaan. Tegelijkertijd zijn het incidenten aan de rand van het alledaagse. En uiteindelijk komt het dan weer neer op het stilstaan, bewust omgaan met signalen, naar elkaar kijken en durven benoemen en aanspreken.
Is dat nou wel nodig, die week van de reflectie? Ik ben van mening dat iedere dag stilstaan bij het gewone vooruitgang is!
Lid van de raad van bestuur bij Pluryn
—————————–
Deze week vindt de Week van de reflectie plaats. In dit kader vinden allerlei activiteiten in heel Nederland plaats. Deze week is een initiatief van AnneMarie Bloemhoff en Jack van Raay, oprichters van de Communicatie Company.
