- De Houtskoolschets acute zorg
- Samenwerken aan passende zorg; de toekomst is nu
- Het WRR rapport 104: Kiezen voor houdbare zorg
Hoewel de opdrachtgevers, zoals het ministerie of het bestuur van een overheidsorgaan, wel bekend zijn worden de onderzoekers niet genoemd. Meestal wordt volstaan met de mededeling dat gesprekken zijn gevoerd met vele deskundigen.
Bij de inleiding wordt soms opgemerkt dat onze zorg geweldig is. Daarna volgt een waslijst van problemen die dringend om de oplossing vragen zoals die in de rapportage wordt voorgesteld. De kosten van de zorg, de vergrijzing, technologische ontwikkeling, een gebrekkige organisatie en overmatig gebruik van (onzinnige) zorg zijn de vaste schuldigen. Zowel voor de geconstateerde gebreken als voor de geboden oplossingen vindt geen onderbouwing plaats. Het ontbreekt aan een financiële paragraaf waarop de voorgestelde veranderingen op afgerekend kunnen worden.
De rapporten lijken daarmee meer een ideologische basis te hebben dan een praktische probleem oplossende achtergrond. Er dringt zich een vergelijking op met de manier waarop bijvoorbeeld de ontregeling van het onderwijs, de woningbouw, de decentralisatie van de jeugdzorg en hetvermarkten van de zorg tot stand zijn gekomen.
Qua redactie zijn de rapporten breedvoerig en stralen een zeker dwingend karakter uit. Vandaar ook dat deze rapporten op de werkvloer al snel na publicatie een zekere mate vanweerstand oproepen. De positie van de rapporten is ook onduidelijk. Het gevoel ontstaat dat deze rapporten “stille” aanwijzingen zijn voor sturende organisaties zoals de NZa en de zorgverzekeraars. Dat zou een onjuiste positie zijn omdat daarmee de noodzakelijk democratische transparantie in besluitvorming ontbreekt.
Het zou wel verklaren waarom met name de kleinere ziekenhuizen, die een ongelooflijke inspanning hebben geleverd bij de huidige corana epidemie, zuchten onder de afgeknepen tarieven. Van een gelijkwaardige positie bij de onderhandelingen is geen sprake. De dominante verzekeraar in de regio bepaalt de uitkomst. In een reactie op het artikel “Zorgverzekeraars duiken” stellen zorgverzekeraars dat hun nu eenmaal de regie over de zorg is toebedeeld. Maar wat is het raamwerk van die regie? Zijn dat de zorgrapporten van de overheid die niet ter besluitvorming aan het parlement zijn voorgelegd?
Inderdaad, er ontstaat een ongemakkelijk gevoel.
Robert Kreis
Chirurg, niet praktiserend
em. hoogleraar Brandwondenzorg VUmc
Goede analyse Robert.