Bij Driessen Groep was werkgeluk altijd al belangrijk, al werd het niet altijd zo genoemd. Het zat in de cultuur, in de manier waarop mensen met elkaar omgingen en hun werk deden. Toen Driessen in 2018 transformeerde naar een familie van bedrijven kregen de verschillende onderdelen meer vrijheid om hun eigen beleid te voeren. Werkgeluk werd toen gekozen als verbindend element en werd daarmee een expliciet onderdeel van het beleid. Maar wat betekent werkgeluk eigenlijk?
Wat is Werkgeluk?
Volgens Jeroen Driessen draait werkgeluk om drie kernprincipes, de drie P’s: Pleasure, Purpose en People. Samen vormen deze de basis voor een werkomgeving waarin mensen niet alleen tevreden zijn, maar ook echt kunnen floreren.
Pleasure: Werkplezier gaat verder dan een leuk teamuitje of een lekkere koffie in de kantine. Het draait om je dagelijks goed voelen in je werk. Dat betekent minder onnodige administratie, een fijne werkomgeving en ruimte voor eigen initiatief. Het was een eyeopener voor mij dat dit niet zit in een voetbaltafel of schalen met vers fruit. Werkgeluk moet onderdeel zijn van het hele beleid, anders is het gewoon een gimmick.
Purpose: Mensen willen dat hun werk betekenis heeft. Het gaat niet alleen om wat ze bijdragen aan het bedrijf, maar ook om de impact die hun werk heeft op de samenleving. Jeroen vertelde bijvoorbeeld over een succesvol project waarbij bijstandsmoeders worden ondersteund door de expertise van Driessen Groep-collega’s. Zingeving is essentieel voor werkgeluk.
People: Werkgeluk draait uiteindelijk om mensen. Het gaat om de relaties met collega’s en klanten, of in de zorg met patiënten. Driessen Groep legt hier de nadruk op door samenwerking te stimuleren. Daarom zijn er op de campus genoeg plekken om te sparren, lunchen en netwerken.
In een zin samengevat: samen (people) gave dingen doen (pleasure) die ertoe doen (purpose). Jeroen ziet het als CEO zijn verantwoordelijkheid om de omgeving te creëren waarin dat mogelijk is.
Als je als organisatie slim investeert in de drie P’s, volgt de vierde P vanzelf: Performance. Medewerkers die plezier hebben in hun werk, een sterk gevoel van doelgerichtheid ervaren en goede relaties met collega’s hebben presteren beter. Ze zijn productiever, creatiever en gemotiveerder om bij te dragen aan het succes van de organisatie. Dit zorgt voor een zichzelf versterkend effect, zoals ze bij Driessen Groep zien: werkgeluk leidt tot betere prestaties, wat weer zorgt voor meer werkgeluk bij klanten dat weer bijdraagt aan werkgeluk bij de medewerkers. Want wat motiveert nou beter dan blije klanten? Met dit in gedachten zou toch elke organisatie dit moeten willen nastreven?
Wat Betekent Dit voor de Zorg?
Jeroen en ik hebben uitgebreid besproken wat dit kan betekenen voor de zorg. Het grootste probleem in de zorg lijkt te liggen bij de eerste P: Pleasure. Zorgprofessionals ervaren steeds minder werkplezier door de hoge werkdruk, de vele administratieve taken en de constante controles die hen afleiden van wat ze echt willen doen: zorg verlenen.
Omdat al hun tijd en energie opgaan aan taken die het werkplezier verminderen, blijft er weinig over voor wat hen Purpose geeft: betekenisvol zijn voor hun patiënten. En juist daarom hebben ze voor de zorg gekozen! Als daar geen tijd voor is, kunnen er twee dingen gebeuren: ze schakelen over op de automatische piloot en raken afgestompt of ze werken zich over de kop om er ondanks de extra werkdruk toch voor hun patiënten te zijn. Het resultaat? Burn-out of vertrek uit de zorg.
Dit los je niet op met een groot kerstpakket of een jaarlijkse teambuildingdag. Het vraagt om een diepgaandere aanpak. Werkgeluk moet een fundamenteel onderdeel worden van de organisatiestrategie. Zo creëer je een werkomgeving waarin zorgprofessionals hun werk goed kunnen doen, zonder gehinderd te worden door onnodige administratieve rompslomp.
Stel je voor wat er zou gebeuren als zorgorganisaties werkgeluk net zo serieus nemen als de Driessen Groep, als een integraal onderdeel van hun beleid. Met een focus op het verhogen van werkgeluk door administratieve lasten te verminderen, bureaucratie terug te dringen en zorgprofessionals meer autonomie te geven. Zo kunnen de professionals zich weer richten op wat hen echt drijft!
Ik geloof echt dat dit de sleutel kan zijn om niet alleen het huidige personeel te behouden, maar ook om nieuwe medewerkers aan te trekken. Hoe geweldig zou het zijn als we in de zorg een opwaartse spiraal kunnen creëren: gelukkige medewerkers, betere prestaties, hogere klanttevredenheid en daardoor nog gelukkigere medewerkers!
—————————————————–
Joris Arts is auteur van het boek ‘Wat de zorg kan leren van … – 46 eyeopeners uit andere sectoren’. Hij plaatst elke week op woensdag een blog op zijn eigen LinkedIn-pagina. Die blogs verschijnen ook op Skipr. Die reeks is hier te vinden.