Avular is in 2014 opgericht als spin-off van de TU Eindhoven. De afgelopen jaren is het bedrijf sterk gegroeid en heeft het inmiddels zestig medewerkers. Het bedrijf startte in eerste instantie met het ontwikkelen van drones. Deze zijn ontworpen om autonoom gegevens te kunnen verzamelen in allerlei omgevingen, zowel indoor als outdoor. Ze zijn modulair opgebouwd en daardoor eenvoudig te modificeren. Zo is het mogelijk om eenvoudig sensoren en functionaliteiten toe te voegen. Sinds een aantal jaar maken ze ook autonome, rijdende grondrobots die net zo modulair aanpasbaar zijn als hun drones en in veel verschillende terreinen te gebruiken zijn.
Oplossing voor personeelstekorten
Ik werd hartelijk welkom geheten door Yuri Steinbuch, de Chief Business Officer van het bedrijf. Hij leidde mij rond in het indrukwekkende gebouw, dat overigens de grootste indoor dronetestkooi van Europa herbergt. Yuri vertelde me dat robots een efficiënte oplossing voor personeelstekorten kunnen zijn doordat ze autonoom en betrouwbaar kunnen opereren in zeer uiteenlopende omgevingen. Dit verhoogt niet alleen de productiviteit, maar vermindert ook de noodzaak voor menselijke tussenkomst in arbeidsintensieve, repetitieve of zelfs gevaarlijke taken. Zo kunnen medewerkers zich concentreren op complexere en veeleisendere werkzaamheden. Bovendien kunnen robots de operationele kosten verlagen omdat ze goedkoper zijn dan medewerkers en 24/7 kunnen worden ingezet. Yuri vertelde mij over een aantal indrukwekkende use cases van hun robots uit allerlei verschillende sectoren.
Bosbouw
Een van hun oplossingen wordt toegepast in de bosbouw. Daarvoor moet je weten dat in de bosbouw zogenaamde dunning wordt toegepast. Dunning is het weghalen van een deel van de bomen om de groei van de overblijvende bomen te stimuleren doordat deze dan meer licht en voedingsstoffen krijgen. Normaal gesproken beslist de machinist van de boomkapmachine op het oog welke bomen al dan niet gekapt moeten worden. Je kunt je voorstellen dat dat niet altijd de meest optimale oplossing is waardoor er enerzijds bomen gekapt worden die beter hadden kunnen blijven staan en anderzijds bomen blijven staan die beter gekapt kunnen worden. En het vergt natuurlijk tijd voor de machinist. Avular heeft op basis van de vraag van een klant een drone ontwikkeld die autonoom tussen de bomen in het oerwoud kan vliegen. Deze is door middel van een LiDAR scanner in combinatie met camera beelden in staat om zo het complete bos in kaart te brengen. De software van de klant kan vervolgens heel nauwkeurig beslissen op basis van deze data welke bomen er wel en welke er niet gekapt moeten worden. Met daardoor een beter resultaat en minder inspanning van de medewerker.
Voorraden
Een andere oplossing is een drone die autonoom voorraden kan opnemen in grote magazijnen. Yuri vertelde mij dat in het magazijn van vrachtwagenfabrikant DAF, een van hun klanten, vijf medewerkers continu werden ingezet om voorraden te scannen. Een behoorlijke tijdsinvestering in een krappe arbeidsmarkt! Daarnaast is het werk ook niet ongevaarlijk, omdat de stellingen die gescand moeten worden soms wel tien meter hoog zijn en medewerkers met hoogwerkers helemaal naar boven moeten worden gebracht. De oplossing met de autonome drone kan beide pijnpunten oplossen en zo het werk minder arbeidsintensief én minder gevaarlijk maken.
Veelzijdig
Ook voor de modulaire rijdende robots van Avular zijn al veel oplossingen operationeel. Deze worden ingezet voor een breed scala aan toepassingen binnen verschillende industrieën. Bijvoorbeeld voor het uitvoeren van onderhoudsinspecties. Dit voorkomt niet alleen de inzet van medewerkers, maar zorgt er ook voor dat de kwaliteit van de inspecties verbetert. En overigens ook dat inspecties vanwege personeelsgebrek overgeslagen worden. Ook deze robots kunnen worden uitgerust met diverse sensoren en camera’s, zoals thermische beeldvorming, GPS-ontvangers en akoestische sensoren, voor nauwkeurige inspecties. De robots zijn robuust, weer- en stofbestendig en kunnen zowel binnen als buiten worden ingezet, wat ze veelzijdig en efficiënt maakt voor allerlei verschillende toepassingen. Ook deze robots kunnen de veiligheid verhogen. Bijvoorbeeld bij het werk aan het spoor waarbij ProRail de robots inzet en zo medewerkers geen werk op gevaarlijke plekken langs het spoor hoeven te doen.
En de zorg dan?
Robots worden nog maar beperkt ingezet in de zorgsector, ondanks dat we in andere sectoren zien dat ze kunnen helpen om aanzienlijke uitdagingen te overwinnen. Ik had het er met Yuri over waarom de zorg in de huidige arbeidsmarkt niet veel meer gebruik maakt van robots. Naast kosten en het feit dat veranderingen in de zorg sowieso langzaam gaan, gaf hij twee specifieke verklaringen die hij op dit moment signaleert.
Een van de verklaringen is dat robots nu nog vaak worden ingezet in gecontroleerde omgevingen voor bijvoorbeeld logistieke functies of in productieomgevingen. Avular maakt echter specifiek robots voor ongecontroleerde omgevingen zoals de zorg, zodat het wél vandaag al mogelijk is om robots in te zetten. Natuurlijk zijn veel taken in de zorg divers en complex, waardoor het moeilijk is om robots alle taken van de professionals over te laten nemen. Maar de uitdaging is dan juist om te kijken welke specifieke onderdelen de robots wél over kunnen nemen. En misschien moeten we onze processen anders in gaan richten zodat we wél robots in kunnen zetten. Dus zoeken naar hoe we ze wél taken over kunnen nemen in plaats van te accepteren dat het allemaal te complex is. Yuri noemde het mooie voorbeeld van SARA-robotics dat nu al succesvol robots inzet om taken van personeel over te nemen.
Een andere verklaring is dat de meeste robotbedrijven nog technologie gedreven zijn. Dat betekent dat de focus ligt op wat technologisch mogelijk is in plaats van wat praktisch en effectief is voor de zorgsector. Deze benadering leidt vaak tot een mismatch tussen de functionaliteit van de robots en de werkelijke behoeften van zorgverleners en patiënten. Om robots succesvol te integreren in de zorg, is het essentieel om eerst grondig te onderzoeken welke specifieke behoeften en uitdagingen er zijn binnen de zorgomgeving. Vervolgens moeten robotica-oplossingen worden ontworpen die hierop aansluiten, zodat ze daadwerkelijk waarde toevoegen en effectief kunnen worden ingezet om de zorg te verbeteren.
Interessant om met die blik naar robots te kijken! Want wat robots in andere sectoren al voor elkaar krijgen, dat gun je de zorg toch ook?
Joris Arts is auteur van het boek ‘Wat de zorg kan leren van … – 46 eyeopeners uit andere sectoren’. Hij plaatst elke week op woensdag een blog op zijn eigen LinkedIn-pagina. Die blogs verschijnen ook op Skipr. Die reeks is hier te vinden.