Op advies van de overheid gaven vele boeren honderdduizenden euro’s uit voor dit type stallen, dat uiteindelijk niet bleek te voldoen. Waarom niet? Omdat de overheid onbekend is met de basiskenmerken van wetenschappelijk bewijs. Met andere woorden het advies over de emissievrije stallen was niet onderbouwd op basis van verificatie – het vaststellen van de juistheid van de waarneming – en validatie – het vaststellen van de consistentie van de waarneming. Was dit wel het geval geweest dan was veel boeren een hoop ellende bespaard gebleven.
Veronderstellingen
Het IZA lijdt aan dezelfde tekortkomingen. Het staat bol van de voornemens en veronderstellingen. Zoals eerder gemeld vertonen de vele rapporten van de overheid over de zorg grote gelijkenis met elkaar en vertonen ze hetzelfde patroon. Geen analyse van de werkelijke problemen, geen poging tot verbeteringen van het stelsel maar uitsluitend een wens tot “veranderen” op grond van bekende aannames.
Wollig taalgebruik
Er wordt veel verwacht van “passende zorg”, hybride-netwerken en afstemming van digitale trajecten. Een en ander verwoord in 118 pagina’s wollig taalgebruik, waarbij de contouren van een tijdrovend en bureaucratisch traject duidelijk worden.
Ik wil U een paar citaten niet onthouden:
VWS onderzoekt of zorgaanbieders en ICT-leveranciers verplicht kunnen worden om te werken met landelijke infrastructuurnetwerken, gemeenschappelijke voorzieningen, open en bevraagbare bronsystemen waarin de API-strategie en ZIB-compliance geborgd zijn en gebruik wordt gemaakt van de FAIR-dataprincipes. Dit onderzoek wordt uiterlijk in Q1 van 2023 opgeleverd. Het bijbehorende financieringsmodel volgt in Q2 2023. Dit vraagt mogelijk financiële compensatie van reeds gedane investeringen die niet (meer) in de doelarchitectuur passen.
En dat in een in een digitale zorgwereld die door het overheidsbeleid totaal versnipperd is geraakt.
Maar ook:
In navolging van de “Meerjarenagenda elektronische gegevensuitwisseling in de zorg”, komt er een “Meerjarenagenda ICT-portfolio zorg”. Sectoren vertalen deze landelijke meerjarenagenda naar een sectorale ontwikkelkalender en organiseren sectorale vraagarticulatie richting leveranciers waar nodig gesteund door de landelijke organisatie. Onderdeel van deze vraagarticulatie is zorgen voor een gebruikersvriendelijk systeem dat het zorgproces ondersteunt
en:
Partijen ontwikkelen en gebruiken vanaf 2023 een gezamenlijke ondersteuningsstructuur aanvullend op het zorgtransformatiemodel (VWS, systeem- en veldpartijen). De ondersteuningsstructuur is t.b.v. congruentie van landelijk beleid op het vlak van passende hybride zorg en bevordert ‘proudly copied from/by’ opschaling binnen zorgorganisaties en in netwerken en voor de sector logische (regionale) samenwerkingsverbanden. Er komt een vindplek, gebruik makend van wat er is, evt. per sector, van goede voorbeelden van hybride zorg om te kunnen worden hergebruikt.
Wankele fundering
Het is maar dat U het weet. Bij een eventueel falen zijn de schuldigen ook al aangewezen: de gemeenten en zorgmedewerkers. Het IZA lijkt op een verbouwing van de bovenverdieping van een huis dat op een wankele fundering staat. Dit terwijl de werkelijke verbeteringen van ons zorgsysteem voor de hand liggen.
De Patiëntenfederatie en NVZ hebben al bij het kruisje getekend. Begrijpelijk voor gepolitiseerde organisaties. De LHV weigert om begrijpelijke redenen te tekenen. Van de FMS is het onderteken onbegrijpelijk. Je zou van een vereniging van “wetenschappelijk opgeleide professionals” anders verwachten.
Aad de Groot van zorgverzekeraar DSW ziet het scherp. Het IZA zal de streekziekenhuizen verder onder druk zetten ten faveure van de grote huizen (4). De zorg zal er zeker niet goedkoper van worden.
Robert W. Kreis
Chirurg , niet praktiserend
Em. hoogleraar Brandwondenzorg VUmc