Wil je als ziekenhuis maatschappelijk echt van betekenis zijn en wetenschappelijk onderzoek van waarde laten zijn in de praktijk? Dan móet je samenwerken!
Dat besef groeide de laatste jaren steeds meer bij ons Universitair Medisch Centrum in Utrecht (UMCU). Het gevolg? Betere interne samenwerking tussen afdelingen van het UMCU, maar ook nieuwe samenwerkingen met externe partners. We kunnen het simpelweg niet alleen!
Verbinden met de omgeving
Die overtuiging ligt aan de basis voor de strategie van het UMCU: ‘Connecting U’. In januari 2015 zijn we als ziekenhuis gestart met deze koers. ‘Connecting U’ gaat in essentie over verbinding. Met patiënten, huisartsen, verwijzers en instellingen uit de regio, maar ook met studenten en onderzoekers. We richten onze processen nu zo in dat onze dienstverlening nauwer aansluit op de behoeften van deze groepen. Het UMCU merkt dat hierdoor de maatschappelijke impact van het ziekenhuis gegroeid is en dat de relatie met de patiënten en andere partners sterker is geworden. Waardevol dus. Daarnaast hebben we in onze medewerkers geïnvesteerd: pas als zij over de juiste talenten, kennis en vaardigheden bezitten, kunnen we onze ambities echt verwezenlijken.
Ook de samenwerking met nieuwe externe partners heeft geleid tot spannende allianties. Denk bijvoorbeeld aan samenwerkingen met het Hubrecht Instituut, Philips en het Zweedse Elekta op het gebied van beeldgestuurde radiotherapie of met TU Eindhoven en het Prinses Máxima Centrum omtrent kinderoncologie. Bijzonder is de samenwerking met het Topinstituut Kanker, waar onderzoeksinstituten, drie ministeries en KWF Kankerbestrijding samenwerken. Het gaat er altijd om dat alle betrokkenen er daadwerkelijk van doordrongen raken, dat ze alleen mét elkaar het verschil kunnen maken.
Niet vanzelf
De ervaring leert dat nieuwe verbindingen aangaan niet vanzelf gaat en veel tijd en energie kost. Het UMCU heeft zich allereerst gericht op de interne samenwerking tussen verschillende afdelingen. Hoe zorg je bijvoorbeeld voor goede afstemming tussen afdelingen in een gemeenschappelijk OK/IC-centrum? Of hoe werken verschillende afdelingen samen bij de behandeling van een kankerpatiënt? Dat zijn majeure processen geweest. Zeker voor specialisten en onderzoekers die binnen hun eigen disciplines opgeleid zijn, is het niet vanzelfsprekend om over afdelingen en grenzen heen samen te werken. Ook het wetenschappelijke systeem zal dus in de toekomst een verandering moeten doormaken.
Hoe vergroot je als organisatie je samenwerkingsvaardigheden? Zorg voor een gezamenlijke impact, waar patiënten van meet af aan bij betrokken zijn. En opereer niet als ‘primes inter pares’, maar werk samen vanuit het besef dat je elkaar nodig hebt.
Vicevoorzitter van de rvb van het UMCU
