De Heilige Graal van de zorg-ICT ligt in gruzelementen. Het landelijk elektronisch patiëntendossier heeft zijn Waterloo gevonden in de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Want te groots, te meeslepend, te privacygevoelig en te onbeheersbaar. Verweesd blijven de pleitbezorgers achter: wat moet het dan wel worden?
EPD, zorg-ICT, zorg-IT?
Tijdens de zoektocht naar nieuwe zingeving in het land van informatie- en communicatietechnologie in de zorg duiken min of meer bekende trefwoorden op. Eenduidig. Robuust. Gebruikersvriendelijk. Toekomstbestendig. Dat – alles wat het landelijke EPD niet bleek te zijn – moet het worden. Daarenboven moet het primair proces leidend zijn, met de patiënt als maat der dingen. Het hardst klinkende buzzword – interoperabiliteit – is weliswaar jargon, maar klinkt ook uiterst vertrouwd in de oren.
Vrees voor afroming efficiencywinst
Terwijl de speurtocht sommige beslissers naar de andere kant van de aardkloot voert, doemen voor hun geestesoog nieuwe hindernissen op. De beperkingen in de financiering van ICT. De vrees voor afroming van eventuele efficiencywinst door de overheid. Waar doe je het dan voor? (Lees in Skipr magazine nummer 06 van juni het coververhaal De lange trek naar zinvolle zorg-IT , pagina 10 en verder.)
De kost gaat voor de baat uit
Om maar te zwijgen van de krenterigheid van zorgverzekeraars. Die daarop geheel conform het bekende scenario de bal terugkaatsen: wees creatief en bouw uw eigen business case opdat ICT- investeringen zichzelf gewoon terugverdienen. Zij herinneren u eraan: de kost gaat voor de baat uit.
Op zoek naar praktische oplossingen
Al die nadelen hebben ten minste één groot voordeel. Er is een eind gekomen aan het jarenlange zwemmen in politieke stroop. U kunt uw aandacht weer richten op de aardse zaak zelf: ICT in de zorg en de praktische toepassing van e-healthoplossingen.
Ruud Koolen, hoofdredacteur Skipr