Contractmodule
CZ en de labels OHRA en Nationale Nederlanden hebben een ‘contractmodule’ waar kleine praktijken geautomatiseerd door de dwingende eisen van deze verzekeraars worden geleid. Dat gaat in de trant van: als u niet 100% e-health doet, dan krijgt u geen contract! Erger is de eis dat 70% van de patiënten nieuw moet instromen in het contractjaar. Deze schijnbaar technische eis zorgt ervoor dat mensen met zware klachten een bedrijfsrisico gaan vormen. Want die mensen zijn niet binnen het jaar weg. Dus als je als instelling door de module bent gegaan, kan je die ‘moeilijke types’ maar beter weren.
Zuivere restitutiepolis
Dan maar werken zonder contract. Op dat terrein maakten de ONVZ en VVAA een vreemde draai. Deze verzekeringen boden tot-en-met 2020 een zuivere restitutiepolis: ‘een zorgverzekering met optimale vrije keuze!’. Terwijl deze slogan nog op de site staat, gelden er vanaf 2021 maximale tarieven voor de GGZ en de Wijkverpleging. En dat tarief kan neerkomen op 65% van de factuur die u van uw zelfgekozen arts ontvangt. Een vergoeding die niet toereikend is voor de meer complexe zorg. Daarnaast spoort de marketing natuurlijk niet meer met de dienst: niet erg fraai voor een partij als de VVAA – de stem en steun van zorgverleners.
Weerzin tegen nieuwkomers
Dit inkoopbeleid gaat samen met een schijnbaar algemene weerzin bij zorgverzekeraars tegen nieuwkomers en kleinschalige praktijken. De lobby tegen de minimale vergoeding – vrije artsenkeuze – wordt bijvoorbeeld ook gedreven door het idee dat nieuwkomers kosten opdrijven en het stelsel ondermijnen. Maar zonder nieuwkomers is er geen vrije artsenkeuze, geen marktwerking, geen vrije werkgever-keuze voor schaarse zorgprofessionals en uiteindelijk ook geen verandering. Dus eer het kleine en zoek de oplossing voor de GGZ ook eens in een wat minder defensief inkoopbeleid.
Mark van de Logt
Algemeen directeur Zorgmeesters