Op 12 september zijn er Tweede Kamer verkiezingen. Ongeveer de helft van de kiezers is 50 jaar of ouder. Je zou op grond daarvan kunnen verwachten dat de politieke partijen stevig inzetten op het winnen van vertrouwen bij deze grote groep. Tot nu toe lukt ze dat voor geen meter.
Maurice de Hondt meldt op www.peil.nl: “Als aan de ouderen wordt gevraagd welke partij men vindt dat die t.a.v de problematiek van ouderen een beleid voert dat het meest overeenkomt met de eigen wensen van dit onderwerp dan eindigt de SP op de eerste plaats (15 procent), direct gevolg door 50PLUS (14 procent), PvdA (8 procent), CDA (6 procent) en VVD (5 procent) volgen op ruime afstand. Alleen de PVV staat hoger dan deze drie partijen met 12 procent. D66, ChristenUnie en Groen Links worden amper genoemd door de groep boven de 50 jaar.”
Oorzaken van onzekerheid
Ouderen zijn zeer onzeker over de toekomst. Zo verwacht 73 procent dat het in de komende 5 jaar slechter zal gaan dan nu. Begrijpelijk. Denk aan de pensioenen: Hoewel het pensioenfonds PZW in 2011 een prachtig rendement haalde van 8,4 procent wordt een korting aangekondigd en is het beeld dat ons pensioen verdampt en dat we beter zelf had kunnen sparen. Denk aan de zorg: de RVZ vertelt je dat je de noodzakelijke zorg op je oude dag zelf zult moeten gaan betalen. Denk aan werk: de AOW leeftijd gaat omhoog, terwijl alle werkloze 55-plussers melden dat het hen niet lukt om werk te vinden. De onzekerheid is dus goed te begrijpen.
De onzekerheid wordt versterkt door al die verhalen die de ouderen neerzetten als de grote profiteurs van ’s rijks financiën. De AOW kost handen met geld, de kosten voor de ouderenzorg rijzen de pan uit en dat kan zo niet langer. Kijk hoe Henk Krol door twee Volkskrant journalisten wordt neergesabeld met de rijke ouderen als argument. Kijk naar Sywert van Lienden van de G500 die het doet voorkomen of de ouderen de grote egoïsten van onze samenleving zijn en alle lasten op de tere schouders van de jongeren leggen.
Solidariteit tussen generaties
Graag willen de ouderen met de jongeren in gesprek om uit deze toenemende polarisatie te komen. Om samen weerstand te bieden aan het tegen elkaar opzetten van generaties. Past prachtig in het thema van het Europees jaar van de intergenerationele solidariteit. Mijn uitnodiging aan de G500 om dit debat te voeren wordt overigens niet beantwoord.
Tegengas tegen het beeld van die babyboomers als kostenpost haal ik uit het Sociaal en Cultureel Rapport 2010. Daarin berekent het SCP dat de mensen die tussen 1960 en 1990 geboren zijn het meest profiteren van overheidsgeld. Meer dan de generaties voor hen en meer dan de generaties na hen. Van harte gegund overigens.
Wat hebben we nodig
- Wat we nodig hebben is aandacht in de partijprogramma’s voor ouderenbeleid. Samen met Kieskompas, Andre Krouwel werken we opnieuw aan een Programmavergelijker ouderen. Onze manier om de partijen te focussen. Hopelijk komt er minder vaak “geen mening” te staan waar het standpunt van de partij gevraagd wordt over een stelling dan in 2010.
- Wat we nodig hebben is weer eens een stevig en ambitieuze coördinerend bewindspersoon “ouderenbeleid”. Na Margot Vliegenthart heeft het daaraan ontbroken.
- Wat we nodig hebben is dat ouderen vertrouwen in hun toekomst krijgen. De ouderen die wat te besteden hebben durven dan beter wat uit te geven en dat helpt onze economie vooruit.
Wat we nodig hebben is dat de Volkskrant stopt met het tegen elkaar opzetten van generaties en dat de verschillende generaties samen en solidair optrekken.