De zorg komt regelmatig negatief in het nieuws, wegens bezuinigingen, fraude, gebrekkige kwaliteit en falend toezicht. Het roer zou om moeten, maar ik heb hier mijn twijfels over.
Sinds 2009 werk ik als financial in de zorg. Hoeveel dit geen enorm lange periode is, voel ik me al bijna een zorgveteraan. Want wat is er veel gebeurd in de afgelopen jaren! De bekostiging van de zorg is helemaal op z’n kop gezet met de invoering van integrale bekostiging. Er zijn meer regels omtrent kwaliteit van zorg. Er is een zorgbrede Governancecode ingevoerd. De WNT is zelfs tweemaal geïntroduceerd. De AWBZ is sinds 1 januari 2015 compleet anders georganiseerd en verdeeld over Wlz, Zvw en Wmo. Zo dan ik nog wel even doorgaan. En dan zijn er nog vele nieuwe wetten en regels die niet alleen voor de zorg gelden. Denk aan de recent ingevoerde meldplicht datalekken.
Bureaucratischer dan ooit
Alle genoemde wetten en regels zijn het gevolg van een reactie op misstanden of zaken waarvan we met z’n allen vinden dat het beter kan of moet. Toch heb ik niet het idee dat de zorgsector beter is geworden van alle nieuwe wetten en regels. Integendeel; de zorg is bureaucratischer dan ooit. De administratieve lasten zijn nog nooit zo hoog geweest. Er is steeds minder aandacht voor goede zorg. Een steeds groter deel van het landelijke zorgbudget gaat op aan andere werkzaamheden dan zorg. Dat vind ik niet alleen; ik hoor het iedereen in mijn omgeving zeggen. Kennelijk is niet elke verandering direct een verbetering.
Toegegeven, alle veranderingen in de zorg leveren voor mij als interim financial veel interessante opdrachten op. Misschien had ik zonder al deze veranderingen nu niet in de zorg gewerkt, of zelfs zonder werk gezeten. Toch vind ook ik dat het anders moet in de zorg. Naar mijn mening moet er minder tijd worden besteed aan taken die niet direct de zorg betreffen, zoals registratie, administratie, interne controles, verantwoording, enzovoorts. Ik denk echter niet dat het veranderen van de manier waarop de zorgsector ingericht is (laten we dat het ‘zorgsysteem’ noemen) gaat helpen.
Betere zorg
Kijk maar naar de transitie van de AWBZ in 2015: die heeft geleid tot een explosie van bureaucratie. Dit heeft naar mijn mening niet alleen te maken met hoe het zorgsysteem is veranderd, maar dat het zorgsysteem is veranderd. De verandering op zichzelf leidt tot veel extra werk die op geen enkele manier bijdraagt aan betere zorg. Mijn stelling is dan ook: Laat het systeem met rust. Hierdoor ontstaat ruimte om binnen het huidige systeem efficiënter te gaan werken. Als het systeem niet telkens aangepast wordt kunnen de beleidsadviseurs, managers, financials en bestuurders hun energie steken in het beter benutten van de mogelijkheden van het huidige systeem. Er ontstaat dan tijd en ruimte om na te denken over zaken die daadwerkelijk leiden tot betere zorg.
Ik stel voor dat we het gewoon proberen; een beleidsmatige adempauze voor de zorg van 1 kabinetsperiode. Het geeft ons de tijd om niet alleen te wennen en te reageren op een nieuw systeem, maar om ook de mogelijkheden van het systeem goed te benutten. Na vier jaar kunnen we dan met elkaar beoordelen of de zorg in die tijd beter is geworden. Ik vermoed dat dit een grotere kwaliteitsverbetering oplevert dan het continu doorvoeren van systeemwijzigingen.
Senior Adviseur Finance bij EFK
