zenstock / Getty Images / iStock
Amsterdamse ziekenhuizen kunnen niet alle patiënten meer doorverwijzen. Zorgorganisaties voor geriatrische revalidatie, palliatieve zorg en eerstelijnsverblijf hebben bij een zorgverzekeraar het maximum aan zorg dat ze dit jaar mogen aanbieden al bereikt en een patiëntenstop aangekondigd. Daardoor stagneert de uitstroom van patiënten uit onder meer het ziekenhuis BovenIJ. Bestuurders benadrukken op Zorgvisie dat het niet gaat om een capaciteitstekort. Ze willen een herverdeling van beschikbare middelen.
Waterbed-effect
ActiZ vindt het onbegrijpelijk dat omzetplafonds per zorgsoort nog bestaan in deze tijd en pleit voor meer aandacht voor de hele keten bij de inkoop van zorg. Zorgbestuurder en lid van ActiZ, Eefje Perlot: “Zorgverzekeraars hebben meerdere rollen dan alleen grip houden op de zorgkosten. Uiteindelijk gaat het erom zorg toegankelijk te houden. En juist bij kortdurende zorg moet je daarbij kijken naar de hele keten. Patiënten komen hier namelijk veelal na bijvoorbeeld een ziekenhuisopname vanwege een beroerte of heup- of knieoperatie. Een bereikt maximum aan geriatrische revalidatiezorg, zorgt dus direct voor een waterbed-effect bij het ziekenhuis.”
Schrijnende situaties
Perlot vervolgt: “Voor een ziekenhuis als het BovenIJ betekent dit dat ze patiënten dan niet kunnen laten doorstromen naar de meest passende vervolgzorg. En het kan tot schrijnende situaties leiden, zeker wanneer iemands wens om thuis te kunnen sterven niet mogelijk is of je hierdoor veel verder moet reizen voor vervolgzorg.”
Financiering voor hele keten
ActiZ stelt voor bij de inkoop van zorg niet meer te werken met omzetplafonds per zorgsoort, maar door te kijken naar de financieringsafspraken voor de hele keten van de zorg die mensen in veel gevallen doorlopen. Cordaan-bestuursvoorzitter Ronald Schmidt wijst ook op de noodzaak van een real time capaciteitsoverzicht voor de hele regio.
De SP stelde Kamervragen aan minister Agema (VWS) over de situatie in Amsterdam.
Dit is dezelfde werkwijze zoals de zorgverzekeraars jaren geleden in de GGZ bezig gingen met omzetplafonds. Eerst gooien ze je de de te lage omzetplafonds voor de voeten waar je de zorg niet mee op peil kunt houden. Dan komen ze met hun oplossing; als je de zorg zo uitvoert en inricht zoals hullie dat bedacht hebben kom je best rond met je omzetplafond. Alleen zie en merk je als zorgaanbieder dat je de zorg niet meer kunt leveren zoals het eigenlijk hoort, maar je krijgt het geld er gewoon niet voor dus de ruggengraatloze bestuurders buigen dan maar voor de zorgverzekeraars.
De zorgverleners krijgen een systematiek opgelegd die niet strookt met waarom ze ooit in de zorg zijn gaan werken en verliezen jaar na jaar hun plezier in het werk. Veel kiezen dan voor ander werk waardoor de zorg verder uitgehold wordt binnen de zorginstellingen.
De overgebleven zorgverleners ervaren meer werkdruk en verliezen jaar op jaar ook hun werkplezier en gaan er uiteindelijk ook van door. Deze vicieuze cirkel leid tot wachtlijsten, onderbezetting en uiteindelijk zorg die niet meer kwalitatief is en menselijk.
Er zitten hoge ambtenaren bij VWS die het tot hun kruistocht gemaakt hebben om de zorg om zeep te helpen en dat dat mensenlevens kost interesseert ze niks. En welke minister er ook zit ze blijken niet op te kunnen tegen deze ambtelijke omerta.