Emi Stikkelam (32), een Nederlands kind van een anonieme spermadonor heeft via een commerciële DNA-databank haar biologische vader weten te achterhalen. De Volkskrant beschrijft hoe dit soort databanken anonimiteit feitelijk onmogelijk maken.
In Nederland was het tot 2004 toegestaan om anoniem sperma te doneren. Naar schatting zijn veertigduizend kinderen uit anoniem donorschap geboren. Volgens familieonderzoeker Els Leijs, die adoptiekinderen en donorkinderen helpt hun biologische ouders op te sporen, is de belofte van anonimiteit door de komst van commerciële DNA-databanken niets meer waard.
Leijs gebruikt commerciële DNA-databanken als Family Tree, Ancestry en 23andMe. Met name in de Verenigde Staten zijn deze databanken al enorm populair. Waar een normale vaderschapstest vaak op twintig DNA-markers toetst, maken de commerciële databanken gebruik van geavanceerde tests op soms wel 700 duizend markers. Dat maakt het mogelijk om ook matches te vinden met verre familieleden.
Leijs hielp ook Stikkelman om haar biologische vader te vinden. Stikkelman richtte met vijf andere donorkinderen de stichting Donor Detectives op, die op haar beurt anderen helpt op dezelfde manier hun vader te traceren. Ongeveer 70 donorkinderen zijn nu bezig hun stamboom uit te pluizen via dna-onderzoek, aldus de Volkskrant.
