Zij stellen dat beperking van deze keuze alleen aan de orde kan zijn wanneer dat aantoonbaar bijdraagt aan passende zorg (inclusief passende organisatie) én er geen alternatieven voorhanden zijn om dit doel langs andere (minder ingrijpende) wegen te bereiken.
Ook gaat het wetsvoorstel niet in op de gevolgen voor de transformatie naar netwerkzorg of de bijdrage aan de transitie naar zorg die dichtbij wordt georganiseerd, waarbij huisarts, verloskundige, paramedie, apotheker, wijkverpleging, gemeente (Wmo/Jeugdwet) en bewonersinitiatieven nauw samenwerken. Volgens de beroepsverenigingen wordt de toegang tot dergelijke passende zorg met dit wetsvoorstel juist beperkt.
Hinderpaalcriterium
De beroepsverenigingen zijn positief gestemd over het feit dat het hinderpaalcriterium expliciet wordt verankerd in de wet. Dat geeft verzekerden het recht op een volledige vergoeding als de zorgverzekeraar niet aan zijn zorgplicht voldoet.
Het huidige inkoopbeleid van zorgverzekeraars wordt echter als onevenwichtig, eenzijdig en niet wederkerig beschouwd. Daardoor worden zorgaanbieders ertoe gedwongen om niet-gecontracteerde zorg aan te bieden, vinden zij. “De overeenkomsten bevatten over het algemeen veel plichten en weinig rechten voor de zorgverlener. Voor zorgverzekeraars geldt het tegenovergestelde. Hierdoor ontstaat een disbalans, tussen de rechten en plichten van zorgaanbieders en zorgverzekeraars. Dit kan de kwaliteit en toegankelijkheid van zorg in de wijk in gevaar brengen. Het is daarom belangrijk dat er een uitwerking aan het wetsvoorstel wordt toegevoegd om de disbalans te voorkomen.”
