NOS-redacteur gezondheidszorg Rinke van den Brink heeft veel geschreven over medische fouten. Maar nog nooit werd hij daar zelf slachtoffer van. Tot februari 2017. Toen veroorzaakten fouten na een routineoperatie een aaneenschakeling van ellende.
Sepsis en psychose
Als auteur van een boek over antibioticaresistentie en infectieziekten wist Van den Brink dat hij een levensbedreigende sepsis had. Maar de enige dienstdoende arts in het ziekenhuis was te druk op de SEH. Pas na noodkreet naar een bevriende arts in zijn netwerk kreeg hij de juiste zorg. Dit alles resulteerde in een lange ziekenhuisopname en langdurig antibioticagebruik, met de nodige bijwerkingen. Uiteindelijk bezorgden ze hem een zware psychose, waarvoor hij behandeld werd bij de psychiatrische crisisdienst. “Daar ben ik ontzettend goed geholpen, met veel empathie.”
Patiëntveiligheid
Op het gebied van patiëntveiligheid bevat zijn ervaring belangrijke lessen. “De zorg in de avonduren, nacht en weekend is minder veilig, omdat er niet genoeg deskundig personeel is. In mijn ziekenhuis was één arts-assistent voor de SEH en de klinieken. Daarnaast had hij nog een pieper voor reanimeren. Dat is te veel werk en verantwoordelijkheid voor een arts-assistent. Er hoort in een ziekenhuis altijd een dokter te zijn voor patiënten met serieuze klachten. Ik begrijp wel dat het erg kostbaar is om 24/7 een extra arts aan te stellen. Maar veiligheid gaat boven alles. Het is de verantwoordelijkheid van bestuurders om dat te organiseren.”
Klachtenprocedure
Het verhaal van Van den Brink laat zien wat er allemaal mis kan gaan bij een ziekenhuisopname. De chirurg week na de blindedarmoperatie af van de richtlijn. “Omdat mijn buik er “droog en schoon” uitzag, kreeg ik geen antibiotica.” Hij krijgt verkeerde medicijnen en in de communicatie gaat er van alles fout. De klachtenprocedure verloopt teleurstellend. Maar de procedure krijgt nog een staartje: Van den Brink ontdekt achteraf dat zijn medisch dossier relevante informatie mist.
Met zijn boek ‘Ik ben er weer’ wil hij het taboe op geestesziekten doorbreken. “Mijn begrip van wat mensen met een ernstige geestesziekte doormaken is veel groter. Waarom ze soms normaal doen en soms heel gek. Het kan echt iedereen overkomen.”
Er zijn altijd achterwacht en die dienst hebben in de nachten en in het weekend. Dat zijn medisch specialisten die wel de know how hebben . Vaak is de drempel hoog om ze te benaderen en wordt er alleen in hoge nood een beroep op ze gedaan. Telefonisch overleg na de probleem patiënten te hebben ” opgespaard” zodat de dames en heren niet te vaak worden lastiggevallen. Nee, ze komen niet helpen en ze komen niet kijken….basis oorzaak voor veel incidenten en calamiteiten. Al jaren !!