De komst van dbc’s heeft geleid tot overproductie en upcoding. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Fleur Hasaart dat mede door CZ werd gefinancierd.
Hasaart promoveert aan de Universiteit van Maastricht. Zij onderzocht de groei van ziekenhuisproductie van tien aandoeningen uit het B-segment. Dan gaat het bijvoorbeeld om heupprotheses, liesbreuken en de behandeling van spataderen. In het eerste jaar na de introductie van het b-segment bleek de groei van die tien aandoeningen gemiddeld 8 procent hoger dan vergelijkbare aandoeningen uit het A-segment. De onderzoekster baseert zich op data uit de Landelijke Medische Registratie.
Upcoding
Op basis van gegevens die ze van CZ kreeg concludeerde ze dat ‘upcoding’, waarbij een arts kiest voor een duurdere dbc dan medisch gezien noodzakelijk is, veel voorkomt. Hasaart: “We hebben ziekenhuizen kunnen identificeren waar de declaratiecultuur hier meer naar neigt dan elders.” Omdat de behandeling waarschijnlijk wel geleverd is, durft ze het geen fraude te noemen. Maar ze noemt het gedrag wel ongewenst. “Op macroniveau blijkt het een trend die de kosten van de gezondheidszorg opdrijft. Het kan goedkoper en ook minder invasief voor de patiënt.”
Overproductie
Verder vond Hasaart dat veelvuldig meerdere dbc’s voor patiënten worden geopend, terwijl dat niet nodig is. Een ziekenhuis declareert dan bijvoorbeeld een dbc voor polibezoek en later ook een dbc voor een nieuwe heupprothese. Het eerste polibezoek is al opgenomen in de dbc voor een heupprothese en wordt dan dubbel gedeclareerd.
DOT
Van DOT (DBC’s op weg naar transparantie) verwacht de onderzoekster niet veel verbetering. Weliswaar kiest de computer straks de meest passende dbc. Die is vervolgens minder transparant. Dit omdat de huidige dbc’s een zeer gedetailleerd verslag bieden van de diagnose en de behandeling. Hasaart: “Met name die behandeling wordt in DOT versimpeld weergegeven, waardoor de zorgverzekeraar straks niet meer weet of iemand voor bijvoorbeeld een liesbreuk is geholpen in dagbehandeling of opgenomen is. Het kan dus zo zijn dat er in de toekomst vaker mensen in dagbehandeling worden geholpen, wat goedkoper is voor het ziekenhuis, maar dat de zorgverzekeraar dat niet weet en dus te veel betaalt.”
