Dermatologie kent een grote patiëntengroep. “Normaal gesproken zien we meer dan duizend patiënten per week”, meldt Den Hengst. “Bovendien doen we alles poliklinisch. Toen de polikliniek door het coronavirus sloot, liepen onze wachtlijsten snel op. Alleen urgente behandelingen voerden we uit. Daarnaast deden we veel telefonisch, al dan niet met beeldbellen. Ongeveer de helft van de afspraken hebben we op een wachtlijst moeten plaatsen.”
Foto is hulpmiddel
Veel patiënten zijn ook gevraagd een foto te sturen van hun huidprobleem. “Met een foto kunnen we veel situaties goed inschatten”, zegt de dermatoloog. “Zeker bij een vervolgafspraak. Onder andere bij een acne-behandeling kun je op een foto goed zien of de huid verbeterd is.” Het blijkt een goed hulpmiddel voor mensen die angst hebben om naar het ziekenhuis te komen.
“Vooral ouderen en/of mensen die al een ziekte hebben zijn angstig”, merkt Den Hengst. “Het is begrijpelijk dat ze zich zorgen maken, maar ze hebben ook vaak de grootste huidproblemen. Als mensen echt bang zijn, dan is het sturen van een goede foto een prima alternatief. Vaak kunnen we aan een foto zien of het urgent is.”
Wachtruimtes
Telefonische afspraken, al dan niet met aangeleverde foto’s, blijven voorlopig noodzakelijk. “Door de 1,5 meter-maatregel kunnen we veel minder mensen zien dan normaal”, legt Den Hengst uit. “Het is schipperen met de wachtruimtes.”
Bravis heeft goed nagedacht over de indeling van spreekkamers voor dermatologen. Den Hengst wisselt behandelingen en spreekuren af en op de polikliniek in Etten-Leur, “waar we van twee naar drie dagen zijn gegaan. Ook maken we per twee weken een rooster, waarbij één assistent aan één dermatoloog is gekoppeld. Dan nog kunnen we hooguit de helft van onze patiënten zien.”
Noodzakelijke maatregelen
De dermatologen dragen niet automatisch mondkapjes. Als patiënt en behandelaar geen gezondheidsklachten hebben, is dat niet nodig. Tijdens het gesprek houden de dermatologen anderhalve meter afstand: “Als ik de patiënt dichterbij het gezicht moet onderzoeken, dan praten we even niet. Voor en na elke patiëntaanraking desinfecteer ik mijn handen. Heeft een patiënt wel klachten, dan doe ik bescherming op. Die draag ik ook bij operaties in het gezicht.”
