Mensen met complexe psychologische problemen krijgen vaak nog niet de juiste ondersteuning voor, tijdens en na een crisis. Christine Kuiper van Movisie pleit voor een betere domeinoverschrijdende aanpak.
De verschillende sectoren moeten beter met elkaar samenwerken om mensen na een psychose beter te ondersteunen. Dit stelt Christine Kuiper, adviseur sociale innovatie bij Movisie. Zij reageert hiermee op het onderzoek waaruit blijkt dat ondersteuning van mensen die een psychose hebben gehad ondermaats is. Naar schatting krijgen 75 duizend psychotische patiënten in Nederland geen psychologische ondersteuning, wat de kans op een terugval vergroot. Christine Kuiper, adviseur sociale innovatie bij Movisie, ziet nog veel meer mogelijkheden om mensen met een psychose beter te helpen bij hun herstel, vertelt zij in een interview met Zorg&Welzijn.
Domeinoverstijgend werken
‘Van allerlei kanten komen signalen dat de huidige manier waarop we omgaan met crises niet altijd als passend wordt ervaren’, vertelt Kuiper. Dit komt omdat er vanuit het huidige systeem geredeneerd wordt: de zorgvraag past niet in de manier waarop zorg georganiseerd is. ‘Willen we crises adequaat aanpakken, dan moeten we redeneren vanuit de mens’, stelt Kuiper. Een grote uitdaging daarin is sector overschrijdende aanpakken. Nu handelen zorg, welzijn en veiligheid nog vaak vanuit zichzelf en nog te veel op een eiland. ‘Die drie sectoren moeten samen één taal ontwikkelen die ze allemaal begrijpen en ervoor zorgen dat duidelijk wordt wie waarvoor verantwoordelijk is en wie hoe kan bijdragen.’
Minder uit de hand lopen
Nu wordt er bij een crises nogal eens verkeerde middelen ingezet. Een melding van iemand in een psychose komt nog vaak terecht bij de politie. ‘Het erop afsturen van een politieagent in uniform werkt niet de-escalerend’, stelt Kuiper. ‘Als iemand met een psychose vervolgens in de isoleercel of in een politiecel terecht komt, kan dat zelfs leiden tot een trauma. Terwijl als je er medisch personeel op afstuurt, de situatie waarschijnlijk minder uit de hand loopt en de patiënt beter geholpen is. Sommige grote steden werken daarom met een ‘psycholance’, zij verlenen de eerste opvang waardoor de politie er vaak niet meer aan te pas hoeft te komen.’
