Nieuwe geneesmiddelen komen vanaf een bepaalde vraagprijs en/of budgetimpact in de zogenoemde sluisprocedure terecht. Hierbij komt er een extra beoordeling op de kosteneffectiviteit van het geneesmiddel door het Zorginstituut en probeert het ministerie van Medische Zorg een acceptabele prijs te bereiken via onderhandelingen.
Met name die onderhandelingen kunnen lang duren als farmaceuten veel hogere prijzen vragen dan Nederlandse regels acceptabel achten. Maar ook procedurele stappen zorgen ervoor dat een geneesmiddel vaak langer dan een jaar onderweg is naar vergoeding.
‘Schrijnend’
Volgens de VIG duurt de sluisprocedure gemiddeld ruim 380 dagen, dus veel te lang. “Het is schrijnend om te zien dat de wachttijd voor levensreddende medicijnen oploopt”, zegt VIG-directeur Gerard Schouw. “Dat is onbegrijpelijk en niet in het belang van de patiënt.” Schouw wil samen met de overheid de sluisprocedure versnellen.
Hiervoor heeft de VIG een leidraad opgesteld, waarin wordt beschreven wat geneesmiddelenproducenten en andere partijen op welk moment doen in de sluisprocedure. De VIG onderscheidt 29 stappen die een geneesmiddel doorloopt voordat het in het verzekerde pakket kan worden opgenomen.
Sneller betrekken
De VIG denkt dat een leidraad met de stappen inzicht geeft in hoe het proces mogelijk versneld zou kunnen worden. Schouw stelt dat producenten eerder bij de procedure kunnen worden betrokken. Ook wil de VIG dat er een beschikbaarheidsregeling komt, die zorgt dat het middel tijdens de procedure al kan worden verstrekt. Dat gebeurt nu soms wel en producenten stellen nieuwe middelen ook soms al gratis beschikbaar, maar zo gaat het lang niet altijd.
Schouw neemt een voorbeeld aan het Duitse model, waarbij het middel als het de Europese markt op kan direct beschikbaar wordt en de onderhandelingen over tarieven daarna pas plaatsvinden.