Gemeenten moeten zich aan de juridische regels voor de indicering van huishoudelijk hulp houden, inclusief uitspraken van de Centrale Raad van Beroep. Dat scheelt onnodige procedures en bijkomende kosten, die ten koste gaan van het budget voor hulp thuis, zo betoogt Ieder(in).
Met de oproep reageert de belangenvereniging van mensen met een handicap of chronische ziekte op klachten van gemeenten. In de Volkskrant is te lezen hoe steeds meer hulpbehoevende burgers met succes bezwaar aantekenen tegen de manier waarop gemeenten ondersteuning indiceren. Veel gemeenten zijn overgestapt op zogeheten ‘resultaatgericht indiceren’. In plaats van uren huishoudelijke hulp gebruiken gemeenten bij de indicering termen als ‘activiteiten voor een schoon en leefbaar huis’.
Rechtspositie
In de praktijk betekent dit vaak een verminderd aantal uren hulp. Mensen met een beperking of chronische ziekte zijn hiervan de dupe, aldus Ieder(in). Ze moeten zelf onderhandelen met een zorgaanbieder over hoeveel uren hulp ze nodig hebben. In geval van onenigheid zien ze zich gedwongen om te procederen, terwijl ze daar niet op zitten te wachten. Tegelijkertijd wordt het volgens Ieder(in) door vage en algemeen geformuleerde beslissingen steeds moeilijker om bezwaar aan te tekenen. “Het is lastiger aan te tonen dat je huis ‘minder schoon is’ dan om aan te tonen dat je onterecht minder uren toebedeeld krijgt”, stelt Ieder(in). “De rechtspositie van mensen met een beperking staat door deze handelwijze van gemeenten onder druk.”
Glashelder
Dat gemeenten nu geconfronteerd worden met forse claims, hebben ze volgens Ieder(in) aan zichzelf te danken. “Ze houden zich niet aan de wet en belanden daardoor in langslepende procedures”, stelt Ieder(in). De hoogste bestuursrechter, de Centrale Raad van Beroep (CRB), is volgens Ieder(in) glashelder en keurt ‘resultaatgericht indiceren’ af. Verschillende gemeenten wachten nu op wettelijke goedkeuring van de minister voor de nieuwe indicatiepraktijk. “Mensen met een beperking of chronische ziekte mogen geen speelbal zijn in financiële discussies tussen het rijk, gemeenten en zorgaanbieders”, vindt Ieder(in). “Het rijk en gemeenten moeten ervoor zorgen dat mensen de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Het belang van deze mensen moet belangrijker zijn dan geld.”
