De podcast Voorzorg is op 7 juni opgenomen. Dat was ruimschoots voor de opleving van de coronacrisis van de afgelopen weken. Begin juni leek het einde van de coronacrisis nog in zicht. Rianne van den Berg (GGD IJsselland) en Samantha Dinsbach (GGD Twente) blikken in de podcast terug op het begin van de coronacrisis en ze reflecteren over de rol van GGD’en bij infectiebestrijding en de inzet op gezondheid en preventie.
Vast budget voor GGD’en
Ze vinden dat er normen moeten komen voor infectiebestrijding. Om hun publieke taken voor infectiebestrijding en gezondheidsbevordering goed uit te kunnen voeren, moeten GGD’en kunnen rekenen op een vast budget. Nu is het nog zo dat gemeenten het geld dat de landelijke overheid via het Gemeentefonds beschikbaar stelt voor de GGD’en naar eigen inzicht kunnen besteden. Dat betekent dat uitgaven voor GGD’en moeten concurreren met uitgaven in het sociale domein. Gemeenten hebben de afgelopen jaren stevig bezuinigd op de GGD’en. Van den Berg en Dinsbach hebben begrip voor de grote uitdagingen die gemeenten hebben op de jeugdzorg en de Wmo. Om te voorkomen dat GGD’en in de toekomst de dupe worden van gemeentelijke bezuinigingen, zou het GGD-geld geoormerkt moeten worden. “Deze coronacrisis leert dat we de basis op orde moeten hebben”, zegt Van den Berg.
Investeren in gezonde leefstijl
Van den Berg noemt de coronacrisis een wake-up call om te investeren in een gezonde leefstijl. “We moeten echt van ziekte naar gezondheidsbevordering en preventie. Als mensen hun gedrag aanpassen en gezond leven, hebben mensen meer veerkracht. Ze maken dan een grotere kans om minder ziek te worden. Ik zou een pleidooi willen houden om gezondheid in het beleid echt centraal te stellen. Zodat de partijen in het veld samen verantwoordelijkheid nemen. Daarnaast denk ik dat het belangrijk is om mensen bewuster te maken van wat ze zelf kunnen doen om gezond gedrag te vertonen.”
Oproep aan het kabinet
Moet de minister een suikertaks invoeren? Dinsbach: “Ja, laten we dat gewoon doen. Ik wil een oproep doen aan het hele kabinet, niet alleen aan de minister van VWS. Bij elke beslissing zou het kabinet moeten meewegen wat de impact is op gezondheidsbevordering.”
De accijnzen op roken laten zien dat ze extreem hoog moeten zijn om producttaxatie effectief te laten zijn. Dat zal met suiker niet anders zijn. Bovendien is suiker maar een relatief klein deel van het probleem.
Veel (kosten)effectiever is het om een premiekorting in te voeren voor mensen met een gezond voedings- en beweegpatroon. Dat is af te lezen aan biomarkers als de HbA1c en de bloedvettenwaarde. Zie voor het hele verhaal https://gezondezorg.org/preventiebeleid.
Heeft geen enkele zin! Zie je aan de brandstofprijzen! Alleen de schatkist wordt er dik mee gespekt!
Voedings- en bewegingsleer op school heeft meer effect!
Suikertaks zou m.i. tijdelijk noodzakelijk kunnen zijn als we dan ook daarmee obesitas voor kinderen onder 14 jaar kunnen reduceren naar b.v. het niveau van b.v. 1965.