Door te lange wachtlijsten kunnen deze mensen niet terecht binnen de specialistische geestelijke gezondheidszorg (ggz). De waarnemend huisarts die vorige week zwaargewond raakte in Den Haag, blijkt slachtoffer te zijn geworden van iemand die bekend was binnen de ggz.
Betere samenwerking
Al langer zijn de wachtlijsten in de ggz onderwerp van gesprek in Den Haag. Het Integraal Zorgakkoord dat onlangs is ondertekend, moet de wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg verkorten, door middel van betere samenwerking tussen zorgaanbieders, huisartsen en zorgverzekeraars. MIND is zeer sceptisch. Niemand zou nu eindverantwoordelijk zijn voor het terugdringen van de wachtlijsten. (ANP)
Volgens dit artikel bij Zorgvisie ( https://www.zorgvisie.nl/nza-wapperen-met-boetes-voor-verzekeraars-is-niet-nodig/ ) zetten de zorgverzekeraars omzetplafonds totaal niet in om te bezuinigen op de GGZ, in elk geval dat zegt de NZa.
Volgens de NZa komen veel grote en middelgrote GGZ instellingen niet eens meer aan het maximum van hun omzetplafond omdat ze het personeel niet meer hebben om het geld aan uit te geven. Omzetplafonds zijn bedoeld om kleine GGZ aanbieders klein te houden en de behandelaren bij de grote en middelgrote aanbieders te houden. Nou dat is dus niet gelukt NZa!!!
Behandelaren lopen massaal weg bij de grote en middelgrote aanbieders en beginnen een eigen praktijk of een kleine gezamenlijke samenwerking. En meestal zonder contract omdat ze gemerkt hebben hoe beklemmend een contract met de zorgverzekeraars was binnen de grote en middelgrote aanbieder om goede zorg te leveren. En de houding van het management bij deze aanbieders hebben ook niet meegeholpen om dit tij te keren. Ze dansen nog steeds naar de pijpen van de zorgverzekeraars. En deze aanbieders richten zich steeds meer op de laag complexe patiënten want die kun je makkelijk binnen 1 jaar afsluiten zonder al te veel risico om te voldoen aan het zorgprogrammatisch werken afgesproken in de contracten met de zorgverzekeraars. Verder stellen ze de contra indicaties zo op dat hoog complexe patiënten vaak buiten de boot vallen. En ze hebben steeds minder behandelaren die gekwalificeerd genoeg zijn om hoog complexe patiënten te behandelen.
Daarom zien kleine aanbieders steeds vaker mensen die bij hun aankloppen die met hoog complexe klachten niet terecht kunnen bij grote en middelgrote aanbieders door wachttijden van 6 tot 12 maanden. Deze kleine aanbieders zijn hier niet voor ingericht en verwijzen dus vaak weer terug naar de huisarts.
Dus zie hier de vicieuze cirkel waar we nu inzitten door mismanagement van de overheid, zorgverzekeraars en zorgaanbieders. En ze wijzen allemaal naar elkaar.
Nog even een aanvulling.
Veel grote zorgverzekeraars kopen zorg in bij de GGZ op basis van hoeveel en welke primaire diagnoses je verwacht te behandelen. En daar zitten zorgpaden aan vast en niet elke primaire diagnose heeft dezelfde intensiteit van zorg binnen deze zorgpaden. Dat is net zo betrouwbaar als het kijken in een glazen bol wat de toekomst brengt.
Angst en depressie kopen ze veel in want die zijn vaak laag complex en die kunnen dus zonder veel risico binnen een jaar afgesloten worden vinden ze, persoonlijkheidsstoornissen zijn vaak hoog complex en duren vaak meerdere jaren en zijn dus minder interessant voor de zorgverzekeraars om veel in te kopen en maximaliseren dat meestal tot 10% tot 20% van de inkoop. Laat nou net een moeilijkheid in je persoonlijkheid vaak leiden tot angst en depressie klachten. Mooi dat angst en depressie veel ingekocht wordt en behandeld maar een niet goed behandelde persoonlijkheidsmoeilijkheid kan leiden tot een persoonlijkheidsstoornis. Maar na een angst of depressie behandeling is er vaak geen contractuele ruimte om de persoonlijkheidsmoeilijkheid aan te pakken en moet je vaak een jaar of meer wachten voor je aan de beurt bent. Met een grote kans op terugval wat ook weer eerst op het bordje van de huisarts en/of POH-GGZ komt en dan mag je weer onderaan de wachtrij beginnen bij de zorgaanbieder.
Er is een snelle manier om de wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg terug te dringen. Het enige wat nodig is, is dat patiënten zich melden bij een verzekeraar. De verzekeraar moet binnen vier weken plaats voor de GGZ patiënt vinden. Vanuit het principe van de zorgplicht moeten zijn meer zorg inkopen wanneer er te weinig plaats is. Als extra voordeel geeft dit dat zorgverzekeraars zicht te krijgen op het aantal wachtenden. Met andere woorden: maak van patiënten verzekerden. In de zorgverzekeringswet van 2006 is namelijk bepaald dat zorgverzekeraars, zorgaanbieders en verzekerden in een gelijk speelveld de markt verdelen met de overheid als marktmeester. Huisartsen en GGZ medewerkers moeten van hun patiënten verzekerden maken en dan lost het probleem zich vanzelf op. Vooral niemand op een wachtlijst zetten