Gemeenten moeten aanbieders van jeugdzorg en -ggz niet langer allerlei verschillende contracten, regelingen en verantwoordingseisen voorschotelen. Dat bepleit GGZ Nederland in reactie op de recente rapportage van de Transitieautoriteit Jeugdzorg (TAJ).
“Onze ggz-aanbieders hebben extra personeel moeten aantrekken in de financiële administratie. Dat gaat ten koste van het beschikbare geld voor jeugdhulp”, zegt voorzitter Jacobine Geel van GGZ Nederland. “Wij werken er hard aan om de administratieve lasten te verminderen en te blijven zorgen voor goede geestelijke gezondheidszorg aan kwetsbare kinderen. Maar dat kunnen we niet alleen, daar hebben we de gemeentes voor nodig. Om het draagvlak voor de transitie niet te ondermijnen, zijn we het met de TAJ eens dat er dringend oplossingen moeten komen voor de administratieve en financiële randzaken. Een verplichte standaardisatie zou daarbij helpen.”:
Ook wil GGZ Nederland af van betaling achteraf door gemeenten. Hierdoor dreigen aanbieders om te vallen of zich terug te trekken, zodat sommige gebieden van jeugdhulp verstoken dreigen te raken.
Neerwaartse spiraal
“Het gevolg van al deze problemen is dat onze aanbieders nauwelijks toekomen aan investeren in vernieuwing van de jeugdzorg. En dat was nou net het doel van de decentralisatie,” waarschuwt Geel. “De ggz-sector zou zich heel graag meer willen richten op de preventie van ernstige problemen, waardoor jeugdzorg goedkoper en efficiënter kan worden georganiseerd. De kosten voor jeugdhulp blijven zonder vernieuwing hetzelfde, terwijl het door het Rijk verstrekte budget voor jeugdzorg ook dit jaar lager is. Dit is een neerwaartse spiraal waarbij er steeds minder geld overblijft voor de kinderen zelf. Dit moeten we zien te doorbreken.”
GGZ Nederland staat nog onverkort achter de doelstelling van de decentralisatie: integrale, toegankelijke jeugdhulp dicht bij het kind met ruimte voor preventie, slimmere samenwerking en ontschotting. “Van dat ideaal zien we twee jaar na de decentralisatie helaas nog te weinig terug”, stelt GGZ Nederland. “Te veel tijd en energie en dus ook geld, gaan naar randzaken. Naar regio’s die uit elkaar vallen, naar bureaucratie en naar foute verwijzingen. De beoogde verandering blijft achter.”
