Dit blijkt uit onderzoek door Nivel, Trimbos-instituut en MIND onder patiënten, naasten, huisartsen en POH’s-ggz naar de impact van de ggz-wachttijden en ervaringen met ondersteuning tijdens de wachttijd.
Huisartsen en POH’s-ggz ondersteunen wachtende patiënten vaak zelf, met een forse impact op hun werkdruk en wisselende ervaringen van patiënten. Zij wijzen wachtenden nog te weinig op ondersteuning buiten de huisartsenpraktijk: vanwege onbekendheid met of onvoldoende vertrouwen in het aanbod.
De ggz-wachttijd heeft op de meeste patiënten een grote negatieve impact, waaronder gevoelens van wanhoop, angst of frustratie, verergering van klachten en het gevoel vast te zitten in een wachtstand. Ook naasten ervaren door de wachttijd negatieve emotionele gevolgen en soms ook een verslechterde mentale gezondheid, zoals overbelasting of slaapproblemen.
Uit het onderzoek blijkt dat patiënten gemengde ervaringen hebben met tussentijdse ondersteuning. Zij missen vooral de nodige expertise, maar zijn wel blij met de laagdrempelige emotionele steun. Naasten van patiënten ontvangen nauwelijks ondersteuning tijdens de wachttijd, terwijl zij daar soms wel behoefte aan hebben.