Tijdens de coronapiek van maart en april hadden IC-verpleegkundigen meer patiënten onder hun hoede dan normaal. Waar een of twee patiënten per IC-verpleegkundige gebruikelijk is, waren dit er tijdens de coronapiek vaak drie en soms vier. 69 procent van de IC-verpleegkundigen heeft dit als zwaar tot heel zwaar ervaren.
Verhoogde psychische belasting
Deze verhoogde werkdruk zorgt ook voor een grotere psychische belasting bij IC-verpleegkundigen, zo laten de resultaten uit de peiling zien. Dit uit zich bij 68 procent in de vorm van vermoeidheid, stress, slapeloosheid en gevoelens van machteloos en onzekerheid. Daarnaast maakt bijna 80 procent zich zorgen over de uitbreiding van het aantal IC-bedden. De gevolgen voor de kwaliteit van zorg en het tekort aan personeel spelen hierbij een rol.
‘Dichtbij de grens gekomen’
Volgens Rowan Marijnissen, voorzitter V&VN IC is er de afgelopen tijd een topprestatie geleverd, maar zijn we in april dichtbij de grens gekomen van wat we in Nederland aankunnen. “Als we over die grens heen gaan, kunnen we de kwaliteit niet meer garanderen en zullen er meer mensen sterven op de IC’s. Ook ben ik bang dat collega’s dan massaal gaan uitvallen”, aldus Marijnissen op de website van V&VN.
Illusie
Ook benadrukt Marijnissen dat snel structureel opschalen naar 1700 bedden onmogelijk is. “Dan moet je eerst meer IC-verpleegkundigen opleiden en dat duurt anderhalf jaar. In april zaten we, met dank aan collega’s van andere afdelingen die ondersteunende taken uitvoerden, kort op 1650 bedden. Maar er is een grens aan wat zij ons uit handen kunnen nemen. Meer én zwaardere patiënten dan gebruikelijk verplegen trek je een tijdje op adrenaline. Maar het is een illusie dat je het maandenlang op deze manier kan volhouden. Het is belangrijk dat we in Nederland het eerlijke verhaal hierover vertellen.”
thissen
Tijd voor vereniging voor IC verpleegkundigen naar voorbeeld van IC artsen? Dan zit de IC verpleegkundige ‘aan tafel’.
Jan Willem Thissen