• This field is hidden when viewing the form

Reader Interactions

Reacties 1

  1. 2809573

    Het huidige zorgstelsel, met verzekeraars in de lead, wordt inderdaad gekenmerkt door spanningen tussen kostenbeheersing, kwaliteit en toegankelijkheid.
    De IGJ benadrukt de volgende punten:

    *Samenwerking: Verzekeraars, aanbieders en toezichthouders moeten beter samenwerken om schaarste en wachtlijsten aan te pakken ( sic) ;

    *Innovatie: Digitalisering biedt kansen, maar vereist investeringen en afspraken over veiligheid en ethiek;

    * Transparantie: Verzekeraars moeten helder communiceren over vergoedingen en keuzes, zodat patiënten passende zorg ontvangen ( waren de zorgaanbieders trouwens niet diegenen die niet-transparant waren? ) ;

    *Preventie: Meer aandacht voor preventie en gezondheidsverschillen kan de druk op het stelsel verminderen. Zie bijvoorbeeld de bijdragen van Jochen Mierau.

    De IGJ speelt natuurlijk een cruciale rol als waakhond, maar benadrukt dat structurele oplossingen alleen mogelijk zijn met een gezamenlijke inzet van alle partijen in het zorgstelsel.

    Verzekeraars hebben hierbij een verantwoordelijkheid om niet alleen financiële belangen, maar ook kwaliteit en toegankelijkheid voorop te stellen.

    ( By the way: waren “kwaliteit en toegankelijkheid” niet de redenen om dit stelsel in 2006 te introduceren? De bestaansredenen voor verzekeraars in the lead? Hoe moeten we deze aanbevelingen van de IGJ interpreteren in het kader van het grote plaatje? ) .