Onderzoeker en gezondheidsjurist Brenda Frederiks van het Amsterdam UMC zegt tegen het journalistieke platform Pointer dat dit een schending is van de mensenrechten. Ze vindt dat de IGJ strenger mag optreden.
Andere manier
De IGJ laat in een reactie weten dat zij vooral stimulerend hebben geïnspecteerd de afgelopen tijd. Daarbij zijn geen boetes opgelegd. Voor de toekomst overwegen zij wel een andere manier van toezicht, waarbij de inspecteurs mogelijk wel ingrijpen bij verpleeghuizen die de deuren voor hun bewoners gesloten houden.
Ernstig nadeel
De Wzd uit 2020 schrijft voor dat bewoners niet zomaar mogen worden opgesloten. Beperking van de bewegingsvrijheid mag volgens de Wzd alleen als er een ernstig nadeel is, bijvoorbeeld omdat iemand verkeersgevaarlijk is voor zichzelf of voor een ander. Dat moet onderzocht zijn en er moet naar alternatieven zijn gezocht om de bewegingsvrijheid mogelijk te maken.
Geen zicht
Het is onduidelijk hoeveel zorglocaties op dit moment nog werken met codes op deuren of andere beperkende maatregelen. Onbekend is dus ook om hoeveel mensen het gaat. Zowel de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en branchevereniging ActiZ heeft geen zicht op die aantallen.
Rondgang
Uit een rondgang van Pointer onder zes grote zorgorganisaties blijkt dat nog lang niet alle zorglocaties voldoen aan het opendeurenbeleid. In totaal vertegenwoordigen deze zes organisaties 143 zorglocaties. 61 daarvan hebben op dit moment een volledig opendeurenbeleid.
Verdwaald
Eén van die locaties geeft als reden personeelsgebrek. Dat is een issue als het gaat om het terugvinden van een cliënt die verdwaald is. Ook merken de zorginstellingen dat sommige zorgmedewerkers en familieleden het vaak nog spannend vinden om mensen met bijvoorbeeld dementie naar buiten te laten gaan. Daardoor kost het tijd om de ‘cultuuromslag’ te maken. Bovendien zijn ook nog niet alle gebouwen geschikt voor het opendeurenbeleid of staan deze op plekken die niet geschikt zijn, bijvoorbeeld midden in een drukke stad, naast een trambaan.