De partijen staan echter lijnrecht tegenover elkaar als het gaat over de honderden miljoenen bezuinigingen die door het kabinet slechts zijn vooruitgeschoven, maar wel moeten worden behaald.
Bezuinigingen
Vooral SP, GroenLinks en PvdA hamerden er bij de coalitiepartijen op de 511 miljoen euro structurele bezuiniging op de jeugdzorg – een afspraak uit het regeerakkoord – nu definitief van tafel te halen. Hervormen en tegelijkertijd bezuinigen werkt niet, stelden naast deze partijen ook de PVV, JA21, SGP en de BoerBurgerBeweging (BBB).
Daarnaast zijn er de bezuinigingen tot en met 2025 die deze week in het akkoord tussen kabinet en gemeenten zijn verzacht, maar nog altijd fors zijn. Tot 2026 moeten gemeenten ruim 1,1 miljard bezuinigen op de jeugdzorg en in 2026 961 miljoen euro.
De coalitie lijkt daar vooralsnog niet toe bereid. D66 stelt dat er de afgelopen tijd al heel veel extra geld naar gemeenten is gegaan en het CDA ziet meer geld niet als oplossing voor de al jaren slepende problemen. De ChristenUnie vindt dat ieder kind die zorg echt nodig heeft, die zorg moet krijgen, “maar er is niet altijd zorg nodig”, betoogde Don Ceder. “Het leven gaat niet altijd perfect. Leer kinderen omgaan met tegenslagen.” Dat vindt ook het CDA.
Kritiek over hervormingsagenda
Kritiek en zorgen zijn er in de hele Kamer over de hervormingsagenda jeugd. “Die heeft bijna een mythische status gekregen”, zei Vicky Maeijer (PVV). In die agenda, die er al ruim een jaar geleden had moeten liggen, moeten concrete maatregelen komen te staan om de jeugdzorg te verbeteren en financieel houdbaar te maken. De afspraken die nu in een conceptversie staan, zijn te vrijblijvend en moeten concreter en afdwingbaar worden, waarschuwden de brancheorganisaties in de jeugdzorg in een recente brief aan de Tweede Kamer.
Staatssecretaris Maarten van Ooijen (Jeugdzorg) en minister Franc Weerwind (Rechtsbescherming) stellen onder meer in reactie op de harde kritiek van de Algemene Rekenkamer op het falende jeugdbeleid, dat met de hervormingsplannen veel van de problemen worden opgelost. Net als de Rekenkamer geloven veel Kamerfracties dat niet.
Bovendien duurt het de Kamer veel te lang voordat hulpbehoevende kinderen en hun ouders er echt wat van gaan merken; zoals betere en tijdige hulp zonder ellenlange wachtlijsten. (ANP)
