Het is volgens hem “een lastig probleem dat in de loop der tijd is opgelopen”. Ook is niet te voorspellen aan welk medicijn een tekort komt; het is elke keer anders. Het is daarom belangrijk om overzicht te hebben van tekorten van bepaalde geneesmiddelen of waar die dreigen te komen, zegt Kuipers. Onder meer het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) houdt zich hiermee bezig.
Overleg met arts
De minister erkent dat een tekort voor patiënten “buitengewoon vervelend kan zijn”, zeker als het om cruciale medicijnen gaat, of als mensen van medicijn moeten switchen. Kuipers adviseert mensen om niet te gaan hamsteren. “Als er ergens een tekort is of dreigt: overleg met je arts.”
Import medicijnen
Een andere maatregel is om de import van medicatie te verbeteren. “De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd heeft net een importbesluit genomen om te zorgen dat het makkelijk wordt om bij tekorten middelen vanuit het buitenland hierheen te halen”, aldus de minister. Daarnaast kijkt Kuipers ook naar mogelijkheden om meer te produceren in Nederland. Maar het is volgens hem “ontzettend moeilijk om in één land én alle grondstoffen én alle geneesmiddelen te produceren. Daarom moet je oplossingen op Europees niveau zoeken”. (ANP)
Kuipers adviseert . “Als er ergens een tekort is of dreigt: overleg met je arts.”
Ik denk dat hier de rol van de openbaar apotheker onderbelicht, of tenminste onderschat wordt. De openbaar apotheker lost, tot op heden, met veel kunst-envliegwerk de meeste tekorten op. Veel artsen leunen terecht op de deskundigheid van de apotheker. Daarnaast denk ik ook dat de meeste artsen er niet op zitten te wachten dat alle patienten die te maken (kunnen) krijgen met een tekort gaan bellen met de praktijk. Praktijk is nu al dat artsen doorverwijzen naar de apothekers, en terecht. En de apotheker het alternatief uitzoekt, verwerkt in het medicatiedossier, bestelt, declareert, de patient informeert en het recept “pre-prescribet”. Deze combi van arts-apotheker werkt prima. Leg dit maatschappelijk probleem niet alleen bij de arts neer!
We komen er steeds meer achter dat als je je afhankelijk maakt van leveranciers buiten Europa je in de moeilijkheden kunt komen als het allemaal niet zo soepel loopt in de internationale betrekkingen.
Big Pharma is al net zo’n extreem kapitalistische sector als de olie- en gasindustrie en het zit ook in landen die politiek gezien haaks staan op de politiek in Europa. Je daar afhankelijk van maken is wel extreem naïef geweest van onze politieke leiders en industrie.
Goedkoop wordt altijd duurkoop naar verloop van tijd. En de burger die er weinig tot niks over te zeggen heeft wordt er altijd de dupe van.