Kuipers ziet in het hele zorgveld dat de druk oploopt. “Op allerlei plekken lopen we tegen grenzen aan.” Vooral de toegang tot zorg is een probleem, mede door lange wachtlijsten. De Groot kaartte dit probleem ook aan in De Telegraaf: “Ik kan geen garantie geven dat de zorg altijd voor iedereen toegankelijk is. Sterker nog, ik denk dat ik bijna de garantie kan geven dat het niet zo is.”
IZA is sleutel
Volgens Kuipers dragen maatregelen uit het onlangs gesloten Integraal Zorgakkoord (IZA) bij aan vermindering van de wachttijden. Als niet wordt ingegrepen, vreest Kuipers een “zorginfarct”. Dan krijgen patiënten niet de zorg die zij nodig hebben, bijvoorbeeld door tekorten aan personeel.
Zo moet er meer regionale coördinatie komen, zodat patiënten, voor wie in het ene ziekenhuis geen plek is, elders terechtkunnen. Ook moet meer ingezet worden op passende zorg: “minder focus op ziekte en behandeling en meer inzet op gezondheid en wat iemand wel kan”, aldus de Nederlandse Zorgautoriteit in een eerder advies.
Passende zorg
In het zorgakkoord zijn afspraken gemaakt over samenwerking en versterking van de eerstelijnszorg: de zorg waarvoor mensen zelf een afspraak kunnen maken zonder verwijzing (zoals bij huis- en tandartsen, fysiotherapeuten en wijkverplegers). Het IZA is nog niet door de huisartsen ondertekend. Zij willen onder meer concrete afspraken over tarieven voor spoedzorg in de avonden, nachten en weekenden en hebben er geen vertrouwen in dat afspraken worden nageleefd.
De NZa heeft twee weken na het sluiten van het Integraal Zorgakkoord bekendgemaakt dat het maximumuurtarief voor spoedeisende huisartsenzorg in de avond-, nacht- en weekenduren wordt verhoogd. Het is niet duidelijk of de huisartsen dit over de streep trekt om alsnog het IZA te ondertekenen. Volgende maand beslist de landelijke ledenvergadering daarover. (ANP)
Ja dit is de uitkomst van minstens 12 jaar afbraakbeleid door de opvolgende kabinetten Rutte. Zorg in crisis, onderwijs in crisis, woningbouw in crisis, economie in crisis, opvang crisis, politiek in crisis. En de ministeries barsten van ambtenaren die dit beleid omarmen. Dus ook al rot Rutte uiteindelijk op dan nog zitten we jaren vast aan dit soort beleid omdat de top van de ministeries bestaat uit hetzelfde wrakhout als waar Rutte uit gemaakt is.
Regionale coördinatie gaat niet helpen. Intelligente financiering die samenwerking stimuleert wel. Den Haag moet dus aan de bak en stoppen met DBC’s.
Ja, de zorg moet anders georganiseerd worden; dit stelsel faalt. Maar wie durft nu werkelijk die handschoen op te pakken? En wel nu!
Afspraken over potentiële groep medewerkers in de zorg – de helpenden (niv 2) – worden door zorgverzekeraars gewoon genegeerd. Vorig jaar zijn die afspraken in het kader van het (nu aflopende) hoofdlijnenakkoord wijkverpleging gemaakt, en worden nu in de inkoop wijkverpleging 2023 gewoon genegeerd. Dus minister Kuipers: grijp in: zorg dat afspraken worden nagekomen. Een briefje van de NZA is niet genoeg.
En wat gebeurd er nu bij gemeentes in inkoop 2023? Op dagbesteding en huishoudelijke ondersteuning wordt bezuinigd. Wie stuurt de gemeentes aan om die verbinding tussen zorg en welzijn mogelijk te maken? Het blijft angstwekkend stil. En dagbesteding is vaak meer welzijn dan zorg en past naadloos in de IZA uitgangspunten en helpt om zwaardere zorgvraag te voorkomen.
Dus de berichten van de verzekeraars op de toegang van de zorg worden klakkeloos nageroepen; maar ingrijpen op het uitsluiten van potentiële zorgmedewerkers en het wegbezuinigen van benodigde wijkinfrastructuur laat men gewoon passeren.
Hoeveel noodkreten van de zorg zelf zijn er al geweest.
Zijn deze serieus genomen of gewoon maar als geklaag afgedaan.
Nu een grote verzekeraar meld lijkt het wel een probleem te zijn.
Luister eens naar hard werkende mensen in de zorg en vraag wat zij nodig hebben om er te blijven werken.
Erken hen kennis en blijf niet in controles hangen maar heb vertrouwen.
Ben enorm trots heb 3 kinderen in zorg werken,
maar ook zeer bezorgd daar ze het plezier en vertrouwen verliezen
Al 10-15 jaar geleden had men dit kunnen zien aankomen. Het is geen abracadabra, de demografische cijfers over de vergrijzing en het tempo waarin dit zou gebeuren met alle gevolgen van dien konden door de Alg. Rekenkamer indertijd al goed berekend worden. Men heeft dit continue en categorisch genegeerd en voor zich uit geschoven. En nu zitten we met de welbekende gebakken peren. Gisteren in een interview hoorde ik ditmaal (ook) Kuipers zeggen; we kunnen door het massaal inzetten van slimme digitale technologie dit gaan redden. Mijn mening; vergeet het maar! voor een gedeelte is dit toepasbaar en zal dit wel lukken maar voor het overgrote gedeelte niet. Het is een toegevoegd middel waarvan men té veel verwachtingen heeft welke op korte termijn zeker niet vervuld zullen worden. En waarschijnlijk op lange termijn óók niet. Helaas.