VWS heeft het concept-wetsvoorstel de afgelopen weken voorgelegd aan partijen in de zorgsector. In een memorie van toelichting staat dat zorgverzekeraars de ruimte krijgen “over de wijze waarop ze de vergoeding berekenen en de hoogte van de vergoeding.” De wet moet ingaan op 1 januari 2025.
Met de wetswijziging kan ook het ministerie een maximum-tarief instellen. Daarom voegt Kuipers het instrument van een algemene maatregel van bestuur (amvb) toe aan de wetstekst. VWS gaat met die amvb ingrijpen “als er afbreuk wordt gedaan aan de kwaliteit, toegankelijkheid of betaalbaarheid van de desbetreffende vorm van zorg of als passende zorg wordt belemmerd”. Kuipers doelt onder andere op zorg die volgens hem te weinig wetenschappelijk is onderbouwd of te duur is.
Vergoeding lager
Als VWS ingrijpt, zal de vergoeding lager worden vastgesteld dan het bedrag waarmee de zorgkosten worden gedekt, “zodat een eigen betaling van de verzekerde nodig is”, aldus de concept-memorie van toelichting. De eigen betaling “moet hem wel merkbaar hinderen”. Ook loopt de hoogte van die eigen betaling op naarmate de zorgnota van de gebruikers van dit type niet-gecontracteerde zorg hoger is.
Zorgverzekeraars en VWS moeten wel het hinderpaalcriterium “in acht nemen”, aldus die toelichting. Echter, VWS krijgt met de wetswijziging ook de bevoegdheid de maximale hoogte van een vergoeding in een zorgsector vast te stellen: Hiermee wordt het hinderpaalcriterium “wettelijk verankerd”.
Stimulans voor verzekerden
Vorige maand liet Kuipers in een brief aan de Tweede Kamer al weten voorstander te zijn van meer gecontracteerde zorg. Hij hoopte dat de hoogte van de vergoeding voor ongecontracteerde zorg “een stimulans is voor verzekerden met een naturapolis om gebruik te maken van gecontracteerde zorg en voor zorgaanbieders om contracten aan te gaan met zorgverzekeraars.”
VWS probeert sinds 2012 met plannen, het voormalige Hoofdlijnenakkoord en wetswijzigingen artikel 13 aan te passen. In de concept-memorie van toelichting bij het concept-wetswijziging staat dat mede door de oplopende wachtlijsten en het personeelstekort de zorg anders moet worden georganiseerd: “Een adequaat contracteerproces en de mogelijkheid te kunnen sturen via de contractering zijn hierin belangrijke voorwaarden.”
Kosten te hoog
Want Kuipers vindt ook dat de kosten van niet-gecontracteerde zorg te hoog zijn. Zo wijst hij op de minder betrouwbare nota’s die deze aanbieders zouden indienen. “Van belang is dat de zorg niet onnodig duur is”, stelt hij in de memorie van toelichting. “De rekening moet niet onnodig oplopen, en moet zeker ook kloppen. We zien nu dat bij niet-gecontracteerde zorg de kosten onnodig hoog zijn.”
Als voorbeeld noemt Kuipers de wijkverpleging. Niet-gecontracteerde aanbieders krijgen weliswaar minder dan het gemiddelde NZa-tarief (75 à 80 procent van de gemiddelde vergoeding voor gecontracteerde aanbieders), maar die groep declareert wel meer uren per cliënt, zodat ze uiteindelijk toch duurder zijn. Dat komt omdat ze “meer uren zorg indiceren dan noodzakelijk”, stelt VWS.
Uitspraak Hoge Raad
Het wetsvoorstel komt niet alleen na een jarenlange politieke discussie over artikel 13, maar ook na vele uitspraken van rechtbanken, gerechtshoven en de Hoge Raad. Deze hoogste rechter oordeelde in haar laatste uitspraak, van december vorig jaar, dat het hinderpaalcriterium geen belemmering is om een generieke korting toe te kunnen passen voor ongecontracteerde zorg.
VWS is vorige maand begonnen om de conceptteksten en -wetsvoorstellen te bespreken met allerlei brancheorganisaties. Na deze consultatieronde past VWS begin augustus eventueel het tekstvoorstel aan, waarna het dezelfde maand voor advies naar de Raad van State gaat. Plan is om het wetsvoorstel in januari volgend jaar aan te bieden aan de Tweede Kamer. Als 1 juli 2024 de wet is vastgesteld, kan hij 1 januari 2025 van kracht worden.
Meer weten? Lees dan deze Zorgvisieblog: Weer morrelen aan vrije artsenkeuze?
Jorrit Stroosma
De zoveelste repressieve maatregel van de Rijksoverheid tijdens de kabinetten Rutte. Ze leren niks van voorgaande foute repressieve maatregelen, laten we de meest foute noemen; “de toeslagenaffaire”
Lijkt wel of het fascistisch denken en handelen grond heeft gevonden bij de hogere Rijksambtenaren in de afgelopen 20+ jaren.
Maar ja, Nederland krijgt het bestuur waar ze voor stemt.
HW
Hinderpaalcriterium .
Nieuwe woord voor het groene boekje!!? .
De hinderpaal is ontstaan in 2006 bij de invoering van het DBC marktmodel .
Het nieuwe stelsel , weet u nog wel het zou allemaal goedkoper worden.
De zorgvrager , maar ook de zorgverlener is intussen opgezadeld met een waterhoofd aan kosten en problemen . Zorg ontwijking ( en daardoor mogelijk extra kosten door verslechtering van de kwaal ) een van de gevolgen . Het basis pakket al tot het bot uitgekleed . Premies en eigen risico elk nieuw jaar een nieuwe toverbal voor de zorgvrager .
Nu weer opnieuw een versobering of inperking van rechten op bijvoorbeeld de arts die zelf wil kiezen .
Etc , etc . Na de corona schandalen kan dit er ook nog wel bij .
Olaf Wijman
Minister Ernst Kuipers laat de zorgverzekeraars op de troon van de artsen en andere zorgverleners zitten. Heeft ook geen vertrouwen in deze 2 laatst genoemde. Hebben we ooit zo’n incompetente en zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten minister gehad?
Peter Koopman
VWS baant het pad om de professionele zorg voor de individuele gezondheid een “van Rijkswege verstrekking” te maken en de “zorgverzekeraar” tot overheidsloket om te bouwen. Er kan daarmee in beginsel ook veel bezuinigd worden op kosten AAN de zorg. Geen verbod op daarnaast privaat te verzekeren van de niet door overheid vergoede zorg zal het nieuwe ( ofwel “oude” systeem ) model rechtvaardigen. Nb ziekenfonds voor iedereen en particuliere verzekering voor wie dat betalen wil/kan lijkt daarop. Een stapje terug?
Ivo van Loo
Waarom wordt telkens door de minister aangenomen dat zorgaanbieders niet zouden willen contracteren? Dat is niet waar.
Veel (kosteneffectieve en kwalitatief goede en vaak innovatieve) zorgaanbieders willen niks liever dan contracteren. Maar zorgverzekeraars verhinderen dat.
Onafhankelijke beoordeling op transparante inkoopvoorwaarden en bij voldoen juist een verplichting tot contracteren (tegen verplicht ook redelijke tarieven, maar dat kan vaak zelfs wat lager dan de NZA tarieven) voor zorgverzekeraars zou de contracteergraad enorm verhogen en de kosteneffectiviteit en innovatie van de zorg enorm verhogen.