Beeld: Nadzeya/stock.adobe.com
Dat schrijft de minister in een Kamerbrief over het programma Uitkomstgerichte zorg. Dat programma is in 2018 gestart met als doel om in 2022 voor 50 procent van de ziektelast uitkomstinformatie openbaar beschikbaar te hebben. Toen die doelstelling in 2022 niet is gehaald, werd deze doelstelling in het integraal zorgakkoord (IZA) opgeschoven naar 2025.
Programma uitkomstgerichte zorg
Het transparant maken van uitkomsten lijkt in de praktijk een stuk langzamer te gaan dan de ambitieuze doelstelling doet vermoeden. Het programma uitkomstgerichte zorg valt uiteen in twee fasen. In de eerste fase (2018-2022) heeft de nadruk gelegen op het ontwikkelen van 59 sets van uitkomstenindicatoren voor 59 aandoeningen. Die zouden samen goed zijn voor 50 procent van de ziektelast. In 2021 is dat aantal echter verlaagd naar 35 aandoeningen, omdat de ontwikkeling van uitkomstensets meer tijd kostte dan gedacht. Uiteindelijk zijn er in 2022 33 sets met uitkomstinformatie opgeleverd.
Digitale databeschikbaarheid
De tweede fase van het programma Uitkomstgerichte zorg richt zich op de implementatie van de 33 sets met uitkomstinformatie. Het plan is om drie ‘geprioriteerde sets’ in 2025 daadwerkelijk te gaan gebruiken. Een belangrijke succesvoorwaarde is digitale databeschikbaarheid.
Uitkomstinformatie
Minister Agema roept zorgaanbieders op om haast te maken met het openbaar maken van uitkomstinformatie. “Ondanks alle inzet is er nog een lange weg te gaan”, concludeert Agema. “Ik vind het onvoorstelbaar dat patiënten nu vaak geen bewuste keuze voor een behandeling of instelling kunnen maken, omdat deze informatie mist, niet vindbaar, of onbegrijpelijk is voor patiënten. Informatie die er voor de patiënt toe doet, moet op een begrijpelijke manier beschikbaar zijn. Daarom roep ik partijen in de MSZ en zorgverleners op, om gezamenlijk te versnellen en samen beslissen en werken met uitkomstinformatie de regel, en niet de uitzondering te maken.”
WensenScan
Om deze versnelling te starten vraagt Agema zorginstellingen om de zogeheten ‘WensenScan’ in te vullen. Dat is een digitale vragenlijst, waarin ziekenhuizen en zelfstandige klinieken kunnen aangeven waar hun ondersteuningsbehoefte ligt voor de eigen ambities rond het werken met uitkomstinformatie. Het programma uitkomstgerichte zorg kan zorginstellingen helpen bij die onderdelen .
IZA en uitkomstinformatie
In haar brief gaat minister Agema niet in op hoe zij de IZA-doelstelling wil gaan bereiken om in 2025 50 procent van de uitkomstinformatie openbaar beschikbaar te hebben. Die informatie is nodig voor patiënten zodat zij samen met de zorgverlener de best passende behandeling kunnen kiezen. Bovendien kunnen ze dan ook kiezen bij welke zorginstelling zij zich het beste kunnen laten behandelen.
“Waarom gaat het op sommige plekken zo langzaam? Wie trapt op de rem?” Het antwoord op die vragen is als volgt: geen van de drie veldpartijen (de zorgverzekeraars, de zorgaanbieders en de Patiëntenfederatie Nederland) is doortastend bezig en de Rijksoverheid durft de regie niet te nemen.
.
De zorgverzekeraars willen hun eigen individuele ‘kwaliteitssystemen’ behouden omdat een landelijke uniform systeem een opmaat is naar een single, publieke zorgverzekeraar.
.
De zorgaanbieders, vooral de medisch specialisten, zijn überhaupt niet zo happig op een kwaliteitsassessment omdat ze zich niet willen onderwerpen aan een externe kwaliteitsorganisatie.
.
De Patiëntenfederatie Nederland is niet goed bezig omdat men maar vast blijft houden aan de Zorgkaart Nederland, terwijl uit diverse beschouwingen is gebleken dat die zeer onvolledig en zeer onbetrouwbaar is.
.
En tegelijkertijd durft de Rijksoverheid niet de regie te nemen, zo blijkt ook weer uit dit artikel. Wat nog schrijnender is omdat het Zorginstituut doorzettingsmacht heeft gekregen (waar het dus niets mee doet).