Het onderhandelaarsakkoord voor een nieuwe cao ggz, tussen GGZ Nederland en de verschillende werknemersorganisaties, wordt niet enthousiast ontvangen door de ggz-instellingen. Het is te gedetailleerd en niet flexibel, en eigenlijk ouderwets, stelt Bert Bakker, voorzitter van Platform MEER GGZ, de alternatieve werkgeversorganisatie in de ggz.
“Het is gebaseerd op een oud beeld van de ggz, met alleen maar logge organisaties”, stelt Bakker. Zo wordt er te weinig gekeken naar de inkomstenkant. “Instellingen – met name in de jeugd-ggz – hebben te maken met heel veel gemeenten, met allemaal verschillende inkoopeisen. Op zich is daar mee te werken, maar dan moeten instellingen wel de ruimte hebben om te diversifiëren.”
Flexibiliteit
Daarnaast biedt het onderhandelaarsakkoord dat er nu ligt te weinig ruimte voor individuele invulling door werknemers en werkgevers, vindt Bert Bakker. “De cao is zo veel te gedetailleerd gereguleerd. Wij pleiten voor meer flexibiliteit.” MEER GGZ wil dat bijvoorbeeld realiseren door een persoonlijk ontwikkelingsbudget, waar medewerkers zelf verantwoordelijk voor zijn.
Leeftijdsdiscriminatie
En het cao-onderhandelaarsakkoord richt zich teveel op de rechten voor oudere werknemers. Bakker: “Dat is jammer, want je moet juist jongeren zien te enthousiasmeren voor het werk in de ggz.” Van verschillende kanten is er kritiek op het levensfasebudget (LFB). Dat biedt oudere medewerkers vier weken per jaar die ze als vakantie kunnen opnemen, als opstap naar hun pensioen. Maar dat betekent extra werkdruk voor jonge medewerkers. Hetzelfde werk moet nu gedaan worden door minder mensen. Arbeidsrechtadvocaat Bart Maes spreek zelfs over leeftijdsdiscriminatie en overweegt een klacht in te dienen bij het College voor de rechten van de mens.
Wachtlijsten
Volgens Bert Bakker hebben niet alleen werkgevers en werknemers last van deze cao-opzet, maar ook patiënten en de samenleving. “Zorgverleners doen er alles aan om een zo hoog mogelijke kwaliteit te leveren. Maar de kosten lopen hard op en de gemiddelde inkomsten houden dat niet bij. Dat gaat ten koste van werkgelegenheid en uiteindelijk leiden tot slechtere zorg.” Bakker voorspelt een toename van wachtlijsten, ook voor kwetsbare jongeren in de jeugd-ggz.
