De Taskforce Wonen en Zorg is nu zo’n twee jaar actief en is een samenwerking van VNG, ActiZ, Aedes, ZN en de ministeries van VWS en BZK. Er worden goede resultaten geboekt, steeds meer gemeenten hebben aandacht voor ‘langer thuis’ en leggen plannen vast in woonvisies en prestatieafspraken. “Maar er is behoefte om dit concreter te maken”, vindt De Stigter. De Taskforce vervult haar taak onder andere door het delen van informatie en best practices, zo legt de secretaris uit.
Een van de mooie voorbeelden is De Friese Vlaak in Volendam, waar onder andere woningcorporatie en gemeente samenwerkten met De Zorgcirkel om een geclusterde woonvorm te ontwikkelen met meer dan honderd appartementen voor 55-plussers – zowel vitaal als met behoefte aan intensieve zorg. Monique Cremers, lid van de raad van bestuur van De Zorgcirkel, is een van de ambassadeurs van de Taskforce Wonen en Zorg, aldus Heleen Stigter.
Kunst van het samenwerken
De aanpak, zoals te zien in de video van De Friese Vlaak, is exemplarisch voor de ‘kunst van het samenwerken’ die de Taskforce voorstaat, betoogt Heleen de Stigter. “Het begint met in kaart brengen wat de woonzorgopgave is, lokaal of regionaal. Welke bouwplannen zijn er? Wat is de verwachte zorgvraag? Vervolgens moet je de hele puzzel met alle partijen leggen. En vervolgens keuzes maken.” Die keuzes worden ondergebracht in prestatieafspraken, waaraan alle partijen zich committeren. Daarnaast blijft het pionieren. Partijen weten nooit precies hoe het uitpakt. Ze nemen risico met elkaar, dus een goede klik en een gedeelde visie is cruciaal. En lef!
Rollen, taken, issues
In de presentatie zet Heleen de Stigter helder uiteen welke partijen (gemeenten, zorgorganisaties, woningcorporaties, beleggers/ontwikkelaars en ouderen) welke bijdrage kunnen leveren of welke rol kunnen spelen. Ze benoemt ook een aantal lastige issues binnen deze samenwerkingsprojecten. Zo is het bijvoorbeeld zaak om samen op zoek te gaan naar financiering voor kwartiermakers, maar ook om goed af te spreken wie verantwoordelijk is voor leegstand.
En hoe financier je (brand)veiligheid? Dat werkt toch anders dan in een intramurale setting. Hoe zorg je voor een evenwichtige balans tussen vitale 55-plussers en zorgbehoeftigen om de businesscase rond te krijgen?
Elke woonzorgvorm en elke wijk heeft behoefte aan ontmoetingsruimtes. De vraag is altijd wie dat financiert en exploiteert. Soms is dat de gemeente, maar soms kunnen het ook alle partijen samen zijn. De Stigter wijst daarbij op een subsidieregeling vanuit het ministerie van BZK om concepten voor ontmoetingsruimten te financieren. Die regeling is sinds dit jaar van kracht.
