Wordt er alleen gekeken naar de trend in de geleverde zorg dan komt de NZa tot een tekort van 342 miljoen euro. Wordt ook de stijging van de zorgvraag, oftewel het aantal mensen dat een indicatie voor langdurige zorg krijgt, meegerekend, dan loopt het tekort op naar 475 miljoen euro.
Blijkens gegevens van het CIZ stijgt het aantal indicaties stug door. Over de periode november 2018 tot eind vorig jaar gaat het om een stijgingspercentage van 3,4 procent. Het CIZ ziet vooral het aantal mensen dat verpleging en verzorging nodig heeft toenemen en wel met 5 procent.
Doelmatigheid
De verwachte tekorten in de verpleeghuiszorg zijn voor de NZa aanleiding om te onderzoeken of en hoe zorgkantoren meer doelmatigheid in de langdurige zorg kunnen bereiken. Dit inzicht wil de NZa vervolgens gebruiken om gerichter en effectiever toe te zien op het sturen op doelmatigheid door zorgkantoren.
Op verzoek van de minister van VWS maakt de NZa elk jaar op verschillende momenten een prognose van de kosten in de langdurige zorg. De basis voor deze berekening vormen de declaraties en de indicaties die zijn afgegeven aan mensen die langdurige zorg nodig hebben. Aan het begin van het kalenderjaar zijn de berekeningen nog erg onzeker. Naar mate het jaar vordert komen er meer gegevens beschikbaar, waardoor de NZa het verloop van de kostenontwikkeling beter kan inschatten. De minister besluit over de daadwerkelijke omvang van het budgettair kader in de langdurige zorg.
